Fecir

1



1- Dinî hükümler



Bu hükümlerin kabul edilmesi, tartışılmaması ve itiraz edilmemesi Yüce Al­lah'ın
temel bir hakkıdır. Bu hükümler içtenlikle kabul edilip tasdik edildik­ten sonra
irade, uygulama ve amelin geldiği başka bir teslimiyet türü gel­mekte­dir. Bu
teslimiyette, uygulanan hükümlerde Allah'ın iradesine ters ve onunla tartışan
irade ve istekler olmaz. Kalbinde iman ve ikrar ile çelişen şüphe­ler olmadığı
gibi, bu hükümlerin uygulanmasında da hakka karşı çıkan ve ona itiraz eden
iradeler olmaz. İman eden sağlam kalp, şüpheleri kabul etme­diği gibi sağlam
irade de şüpheleri ve hakka itirazı kabul etmez. Sınırsız arzu ve isteklerinin
peşinden gidenlerin bu hükümlere aykırı davranmaları gibi o da isteklerinin
peşinden koşarak, Allah'ın hükümlerine aykırı davran­maz. Şüphelere uyanların
bâtıl şeylere daldığı gibi o da bâtıla dalmaz. Al­lah'ın emir ve yasaklarına
içtenlikle uyar, hakkı tanımakla bu sınırsız arzu ve istekleri zayıflar. Allah'ı
tanımakla, O'nu sevmekle, emir ve yasaklarını bilip uy­makla huzur bulur.[1]



İbn Teymiye bu hüküm türünü şöyle ifade eder: "Bize emredilen ve Al­lah
tarafından indirilen dinîgerçekler, Kitap ve sünnette belirtilen bu
hüküm­ler­dir. Hiç kimse bunların dışına çıkmamalıdır. Allah'ın rızasına ve
sevgisine bağlı olan hükümler bunlardır."[2]

 




[1]
    İbn Kayyim, "Tarîku'l-hicreteyn", s.

66.






[2]
    İbn Teymiye, "el-Furkân beyne evliyâillah…", s.

117-118.