Fecir

Yeni Sayfa 1



﴿



اَلسَّلاَمُ ﴾
SELÂM



Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:



"O Allah ki, O'ndan başka ilâh yoktur. Melik'tir; Kuddûs'tur; Selâm'­dır…"[1]



Bir hadis-i şerifte ise Hz. Peygamber şöyle dua etmiştir: "Ey Allah'ım! Sen
Selâm'sın; Selâm (esenlik) yalnız sendendir. Ey ikram ve celâl sahibi olan! Sen
ne yücesin."[2]



İbn Arabî der ki: "İslâm âlimleri, bizlerin Allah hakkındaki "Selâm" sö­zümüzün
nispet anlamında olduğu ve takdirinin "selâmet, esenlik sahibi" olduğu konusunda
hemfikirdirler. Ancak nispetin burada ne anlama geldiği konusunda üç farklı
görüşe ileri sürmüşlerdir. Bunlar:



1-
Selâm, hiçbir ayıbı olmayan, her türlü eksiklik ve kusurdan uzak olan demektir.



2-
Selâm, huzur ve esenlik sahibi demektir. Yani cennetteki kullarına esenlik,
mutluluk ve huzur verendir. Şu âyet bu anlamı teyit etmektedir: "Çok
esirgeyen Rab'dan onlara bir de "Selâm" sözü (vardır)."[3]



3-
Selâm, varlıkları karanlıklardan kurtaran demektir. Bu, el-Hattâbî'nin
görüşüdür.



İkinci ve üçüncü maddelerdeki anlamlara göre Selâm, Allah'ın fiilî
sıfatlarından; birinci maddedeki anlama göre ise zatî sıfatlarındandır.



Selâm'ın, "kullarını esenliğe çıkaran" anlamında olduğu söylenmiştir.



İbn Kesir ise şunları söyler: "Selâm, zatında, fiillerinde ve sıfatlarında
mükemmel oluşu nedeniyle her türlü eksiklikten, noksanlıktan, kusur ve ayıptan
salim olan demektir."[4]




 




[1]
    Haşr,

23.






[2]
    Müslim,

591.






[3]
    Yasin,

58.






[4]
    İbn Kesir,

8/63.