Fecir

Hasır Üzerinde Yatması



Hasır Üzerinde Yatması:



 

Hz. Ömer (r.a.), bir gün Allah Rasûlü'nün
huzuruna girdi. Efendimiz yattığı hasırın üzerindeydi ve yüzünün bir tarafına,
hasır iz yapmıştı. Odasının bir yanında işlenmiş bir deri, bir diğer köşesinde
de, içinde birkaç avuç arpa bulunan küçük bir torba vardı. İşte Allah Rasûlü'nün
odasında bulunan eşyalar bundan ibaretti. Hz. Ömer (r.a.), bu manzara karşısında
çok duygulandı ve ağladı. Allah Resûlü niçin ağladığını sorunca da Ömer: "Yâ
Rasûlallah! Şu anda kisrâlar, krallar saraylarında kuş tüyünden yataklarında
yatarken, Sen, sadece kuru bir hasır üstünde yatıyorsun ve o hasır, Senin
yüzünde iz bırakıyor. Gördüklerim beni ağlattı." cevabını verir. Bunun üzerine
Allah Rasûlü, Ömer (r.a.)'e şu karşılıkta bulunur: "İstemez misin, Yâ Ömer!
Dünya onların, âhiret de bizim olsun." (Buhârî, Tefsir (66), 2; Müslim,
Talâk 31)   Başka bir rivâyette ise Efendimiz şöyle buyururlar: "Dünya ile
benim ne alâkam var. Ben bir yolcu gibiyim. Bir ağaç altında gölgelenen bir
yolcu. Sonra da orayı terkedip yoluna devam eden." (Tirmizî, Zühd 44; İbn
Mâce, Zühd 3; Ahmed bin Hanbel, I/301)

O, dünyaya bir vazifeyle gelmişti. Duygu ve
düşüncede insanlara diriliş solukları getirmiştir. Vazifesi bittiği zaman da
dünyayı terkedecekti. Dünya ile bu kadar alâkasız bir insanın, dünya adına bazı
şeylere temâyül edeceğine, ihtimâl vermek aklın kabul edeceği şeylerden
değildir. Evet, O, asla dünyaya meyletmedi, ve O, hiçbir zaman istikametten
sapmadı, hiç dünyevîleşmedi.