Fecir

b



b- Olumlu Anlamıyla Fitne:
        

‘Fitne'
kelimesinin sözlük anlamından anlaşıldığı kadarıyla o, iyiyi köyüden, arı olanı
kirli olandan, doğruyu yalancıdan ayıran bir metodtur. İnsanlar arasında suç,
kötülük, kirlilik arttıkça onların karşılaşacağı fitne de çok olacaktır. Fitne
bu anlamda toplumun kirlerini arıtan, temizleyen bir temizleyici gibidir.
Nitekim içinde zorlukları, sıkıntı ve meşekkatleri barındıran savaş da bir
fitnedir. Savaş bazen, insanların hatalarını, pisliklerini kendi önlerine koyar.
İnanç uğruna
belâ ve sıkıntılara uğrama anlamındaki fitne, olumsuz bir anlam taşımamaktadır.
Bu gibi sıkıntılar inanan kişiyi kararlı kılar, iradesini güçlendirir, ahlâkını
arındırır. Böyle bir fitne kişiyi ve toplumu diní yönden geliştirir, onların
hatalarını gösterdiği gibi, din uğruna sabırlarını da ortaya koyar. Böylece
Allah'ın vereceği karşılığı almalarına zemin hazırlar.
Kur'an,
insanların sürekli olarak ‘fitne' ile denendiklerini açıklıyor:

"İnsanlar, (yalnızca) ‘İman ettik' diyerek, fitneye uğratılmadan (denenmeden)
bırakılacaklarını mı sandılar? Andolsun, onlardan öncekileri sınamadan geçirdik
(fitneye uğrattık); Allah, gerçekten doğruları da bilmekte ve gerçekten
yalancıları da bilmektedir." (Ankebût: 29/2-3)
Bu bağlamda
‘fitne' ile ‘belâ', aynı anlamdadır. Ne ki ‘fitne'nin kapsamı biraz daha
geniştir. ‘Belâ' yalnızca Allah'tan geldiği halde, ‘fitne' hem Allah'tan hem de
kullardan gelebilir, insan kendisini olduğu kadar başkalarını da fitneye
uğratabilir. ‘Fitne' kelimesinde azap, zorluk ve kötülük yönü daha fazladır.
‘Fitne'
öncelikli olarak bir sınav yolu olduğuna göre, hem ni'met sebebiyle, hem de
zahmet ve perişanlıktan dolayı olabilir. İnsan, karşılaştığı bütün değerlerle
imtihana tabi tutulabilir. Nitekim Kur'an şöyle diyor:
"Biz sizi
bir imtihan olarak hayır fitnesiyle de şer fitnesiyle de deniyoruz. Ve eninde
sonunda Bize döneceksiniz." (Enbiya: 21/35)
Demek ki
‘fitne' imtihanı bir hikmete bağlı olarak bazen Allah'tan gelir, bazen de
kulların bir hatası sebebiyle meydana gelir. Böyle olunca da ‘fitne', bizzat o
fitneyi meydana getiren için bir uyarı, bir düzelme veya aklını başına alma
imkanıdır.



[1]

 





[1]
Hüseyin K. Ece, İslam'ın Temel Kavramları, Beyan Yayınları: 207.