Fecir

11



11- Din Lafta Kalır

 

Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in
haber verdiği fitne devri gelince din bir isim, resim ve şekilden ibaret
kalacaktır. Bir kısım rivayetlerden anlaşılan budur. Dinî emirlerin talim,
tatbik ve icralarının gerçekleşmesi için gerekli olan vazifelerin ihmali ve
hazırlanması icabeden şartların terki halinde lüzumlu olan müeyyide ortadan
kalkınca dinin şekilden ve laftan ibaret kalacağı açıktır ve tabiî bir sonuçtur.



Nitekim hadisler birkısım fitneleri
çıkaranların talim ve terbiye gibi her çeşit dinî formasyondan mahrum gençlerden
oluşacağını haber verir. Bunlardan, Hz. Ali'nin rivayet ettiği mühim bir
tanesinde Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), şöyle haber verir: "Ahirzamanda
öyle bir zümre zuhur edecek ki, bunlar yaşça genç, akılca kıttırlar. Bunlar
konuştukları zaman mahlukatın en hayırlı sözünden (yani Kur'an-ı Kerim'den ve
hadis-i şeriften) bahsederler. Kur'an-ı Kerim'in kendi lehlerine olduğunu
zannederler. Halbuki kendilerinin aleyhinedir. Ancak imanları gırtlaklarından
öte geçmez. Okun hedefi delip  geçmesi gibi, dine girip çıkarlar."

Yani bugünün tabiratına dökecek olursak,
hadisin haber verdiği güruh,  sistemli ve köklü bilgilerden mahrum, bir kısım
sloganlar ezberletilmiş, akıldan çok his ve heyecana tabi, düşüncesi kıt
gençlerdir. Bunlar kendilerine telkin edilip ezberletilen sloganlarla heyecana
gelip, tahrik edilirler. Sloganlar ise, en dindar kimselerin bile hoşuna gidecek
güzel sözlerdir. Kur'andan bir ayet, Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'den
bir hadistir. Ancak, bu sloganların yaşayışlarına tesiri yoktur. Şarihlerin
belirttiği üzere, bunlar lafta inandıklarını söylerler, kalpleriyle inanmazlar.
Zahiren güzel sözler söylerler, hakikat-ı halde söylediklerine muhalif hareket
ederler.

Şu hadiste  ise bunların asıl maksatlarının
dünyalık (mal, mevki, şöhret, iktidar vs.) olduğu,  dini ise, bu maksatla
istismar için ağızlarına aldıkları daha sarih olarak ifade edilmektedir: "Ahirzamanda
bir grup insan türeyecek ki, bunlar dinle dünyayı talep edecekler. İnsanlara
karşı yumuşak (dindar, dünyayı  terketmiş) görünmek için koyun postuna
bürünürler. Dilleri şekerden tatlıdır.  Kalpleri ise, canavarların kalbi gibidir.
Allah onlara şöyle der: "Bana karşı  laubalilikte mi bulunuyorsunuz! Şanıma ve
azametime kasem olsun ki, ben onlara, kendilerinden (çıkaracağım) öyle bir fitne
göndereceğim ki, (değil fiilen fenalıkları işleyenler)  içlerindeki  iyiler bile
şaşkına dönecekler (ne def edebilecekler, ne de ondan paçalarını
kurtarabilecekler)."[1]

 





[1]
İbrahim Canan, Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 13/456-457.