Recm Cezâsının İnfâzı

Recm Cezâsının İnfâzı:

Zinâ ikrarla sâbit olmuşsa recm uygulamasına
devlet başkanı veya infaz görevlisinin başlaması gerekir. Şâhitle sâbit olması
halinde ise infâza şâhitlerin tamamının hazır bulunması ve ilk taşı onların
atması şekliyle başlanır. Böylece herhangi bir şüphe, vazgeçme, yanlışlık vb.
tüm ihtimallerin ortadan kalkması ve adlî hataya düşülmemesi için gerekli
önlemler alınmıştır. Hz. Ali'nin şöyle dediği nakledilmiştir: "Önce şâhitler taş
atmaya başlar, sonra devlet başkanı, sonra diğer insanlar" (Zeylai, a.g.e., III,
319 vd.; es-Şevkânî, a.g.e., VII/108). Bekârların zinâsında ise değnek cezâsına
şâhitlerin başlaması gerekmez. Çünkü onlar bunun usûl ve şeklini bilmeyebilirler
ve bu durum zulme yol açabilir

Recm cezâsı, ibretli olması için bir meydanda
erkek ayakta, kadın ise tercih edilen görüşe göre göğsüne kadar bir çukura
sokularak kendisine ölünceye kadar küçük taşlar atılmak suretiyle infaz edilir.
Hz. Peygamber'in Gâmidiyeli kadın için, göğsüne kadar bir çukur açtırdığı
nakledilir (Zeylaî, a.g.e., III, 325; eş-Şevkânî, a.g.e., VII, 109).

Recmle öldürülen kimse yıkanır. Kefenlenir,
cenâze namazı kılınır ve defnedilir. Çünkü Hz. Peygamber, recmedilen Mâiz için
"Kendi ölülerinize yaptığınız şeyleri ona da yapınız." (Zeylai, a.g.e,
III, 320) buyurmuştur. (8) 

Ehl-i sünnet bilginleri mut'ayı haram saymakla
beraber, mut'a yapana zinâ cezâsı uygulamazlar. Zira bunun gerçekten zinâ olup
olmadığında onlara göre de şüphe vardır. Şüphe ise cezâyı kaldırır. Çünkü Hz.
Peygamber (s.a.s.): "Gücünüz yettiği kadar müslümanlardan cezâları
kaldırınız. Eğer bir müslümana bir çıkar yol bulursanız onu serbest bırakınız.
Çünkü imamın (devlet başkanının, yöneticinin) affetmede yanılması, cezâ vermede
yanılmasından daha iyidir." (Tirmizî, Hudûd 2; Ebû Dâvud, Salât 114)
buyurmuştur. Bu hadis, mümkün olduğu kadar cezâdan kaçınmayı emrettiği gibi:
"Şüpheler karşısında cezâları kaldırınız!" (Tirmizî, Hudûd 2; Ebû Dâvud,
Salât 114) mealindeki hadis de İslâm hukukunun temel kurallarındandır.