Fecir

2



2- Yahûdilikte Günah Anlayışı:
 
Eski Ahid'de (Tevrat'ta), insan
tabiatının kötülüğü hususunda, köklü bir kanaat sergilenir. Kötülüğe olan
doğuştan ve devamlı meyil, onun topraktan yaratılmış olmasına bağlanır. Bu bapta
insan tabiatının iyi olabileceğine dair hiçbir îmâda da bulunulmaz: "İnsanın
kalbinde şekillenen düşünceler, gençliğinden beri kötüdürler." (Tekvîn 6/5;
8/21)
Hıristiyanlıkta bir dogma olan
aslî günah noktasından bakarsak, hıristiyanî anlamda böyle bir inancın
yahûdilikte var olduğu söylenemez. Ama, hıristiyanlıktaki aslî günaha çok yakın
inanç olarak şunlar vardır: İnsan soyu, Hz. Âdem'in bu günahı, karşı gelmesi ile
ölmeye mecbur bırakılmıştır. Bu günah sebebiyle kötü arzunun hâkimiyetine
girmiştir. Bunun yanında, günah için cezânın kollektifleştiğini görüyoruz. Hatta
levililer 16/21-22'de insanların (Benî İsrâil'in) günahının başka bir canlıya
intikal ettirildiği, bu yolla da günahlardan arınmanın gerçekleştiğini
görmekteyiz. Şu farkla ki, bütün İsrâiloğullarının günahını yüklenen bir insan
olmayıp, bir tekedir (günah keçisi). Tanrıyla bir ayrılık ve Ona bir saldırı
olarak günah, ancak Onun tarafından bir afla silinebilir.