Fecir

c



c- Karşı Cinse Şehvetle Bakmak:
 
Bir müslümanın şehvetle
bakabileceği kadın, yalnızca eşidir. Bunun dışında hiçbir kimseye şehvetle
bakmak câiz değildir. Şehvetle bakmanın objektif  ölçüsü "devamlı bakmak"tır.
Bir müslüman, yolda gözü kapalı veya devamlı başı önünde yürüyecek değildir.
Karşısına gelen kadın ve erkeği de istemeyerek de olsa görecektir; ancak gördüğü
kimseye tekrar bakınca veya bakışını devam ettirince yasak sınıra adımını atmış
olur. Rasûlullah (s.a.s.), Hz. Ali'ye şöyle demiştir: "Ali! Arka arkaya
bakma; birinci bakış hakkındır, ama ikinci bakışa hakkın yoktur." (Tirmizî,
Edeb 28; Müslim, Edeb 45; Ebû Dâvud, Nikâh 43) "Gözler de zinâ eder; onların
zinâsı bakıştır." (Buhârî, İsti'zân 12; Müslim, Kader 20). Şehvetsiz olarak
bakmaya ve bakılabilecek yerlere gelince; bu konu Kur'an'da izah edilmiştir:
"Mü'min erkeklere söyle:
Gözlerini bakılması yasak olandan çevirsinler, mahrem yerlerini korusunlar. Bu,
onların arınmasını daha iyi sağlar. Allah yaptıklarından şüphesiz haberdardır.
Mü'min kadınlara da söyle: Gözlerini yasak olandan çevirsinler, iffetlerini
korusunlar; ziynetlerini/süslerini, kendiliğinden görüneni müstesnâ, açmasınlar!
Başörtülerini yakalarının üzerine salsınlar; ziynetlerini/süslerini, kocaları
veya babaları veya kayınpederleri veya oğulları veya kocalarının oğulları veya
kız kardeşlerinin oğulları veya kadınları veya câriyeleri veya erkekliği
kalmamış hizmetçiler ya da kadınların mahrem yerlerini henüz anlamayan
çocuklardan başkasına göstermesinler. Gizledikleri süslerin bilinmesi için
ayaklarını yere vurmasınlar. Ey mü'minler! Saâdete ermeni için hepiniz tevbe
ederek Allah'ın hükmüne dönün." (24/Nûr, 30-31)
Bu âyet kadına, avret yerlerini
istisnâ edilen yakınları dışındaki kimselerden başkasına göstermemesini, erkeğe
de yabancı kadınların avret yerlerine bakmamasını emrediyor. Rasûl-i Ekrem de
bir hadisinde: "Erkek erkeğin avretine, kadın da kadının avretine bakmasın.
Vücudunun bir kısmı çıplak iken erkek erkeğe, kadın kadına temas etmesin (çıplak
vücutları birbirlerine değmesin)." (Müslim, Hayz 7, 74; Tirmizî, Edeb 38;
Ahmed bin Hanbel, III/63). Burada karşımıza ziynet ve avret diye iki mefhum
çıkıyor.