Fecir

İşçiye



İşçiye, İşinin Karşılığını Vermemek
 
Rasûlullah (s.a.v.) işçiye
hakkının bir an önce verilmesini teşvik etmiştir. Şöyle buyurur:
"Ücretliye/işçiye hakkını
teri kurumadan önce verin."[1]
Çalışanlara, işçi ve memurlara
haklarının verilmemesi müslümanlar arasında yaşanan haksızlık türlerinden
biridir. Bunun çeşitli şekilleri vardır:
- Çalışanın hakkını tamamen
inkar etmesi ve çalışanın da elinde hiç bir delil olmaması. Bunun hakkı dünyada
kaybolsa bile Kıyamet günü Allah katında kaybolmayacaktır. Zalim, mazlumun
malını yemiş olarak gelir. Zalimin hasenatından alınır ve mazluma verilir.
Hasenatı biterse mazlumun günahlarından alınarak zalime yüklenir. Sonra da
cehenneme atılır.
- Çalışana hakkını vermekte
cimri davranmak ve ücretini tam olarak vermemek, haksız yere kesinti yapmak.
Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
"Ölçü ve tartıda hile
yapanlara yazıklar olsun!" (Mutaffifin: 83/1)
Bunun bir örneği de bazı iş
sahiplerinin dışarıdan işçi getirdiklerinde yaptığıdır. Onlarla belirli bir
ücret üzerine anlaşmıştır. Kendisinin kefaletine girip işe başlayınca iş akdini
alarak daha düşük ücretlerle değiştirir. İşçiler, istemeyerek onun yanında
kalırlar. Belki de haklarını isbat etmeye güçleri yetmez ve problemlerini
Allah'a havale ederler. Şayet zalim iş sahibi müslüman ve çalışan kafirse bu
düşük ücret onu Allah yolundan alıkoyar ve günaha girer.
- Çalışana ek işler yükleyip ya
da çalışma süresini uzatıp karşılığında esas ücreti vermek ve ek iş ücretini
vermemek.
- Çalışanı oyalayarak uzun
uğraşlar, koşuşturmalar, şikayetler ve mahkemelerden sonra parasını ödemek. İş
sahibinin ödemeyi geciktirmekteki kastı işçinin bıkıp hakkını aramayı bırakması
ve almaktan vazgeçmesi olabilir. Ya da işçilerin paralarını kullanarak bundan
faydalanmak isteyebilir. Bazıları da bu paraları faize yatırır. Gariban işçi ise
günlük yiyeceğini, kendileri için gurbete çıktığı muhtaç ailesine ve çocuklarına
göndereceği parayı bulamaz. Acı verici bir günün azabına uğradıkları zaman o
zalimlerin vay haline!
Ebu Hureyre (r.a.)
Rasûlullah'tan (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"Allah Teâlâ şöyle buyurur:
Kıyamet günü üç kişinin karşısında olurum. Benim adımı vererek anlaşan sonra da
anlaşmaya uymayan kişi, hür birini köle olarak satıp parasını yiyen kişi, işçi
tutup işini gördüren ve ücretini vermeyen kişi."[2]
 

 




[1]
İbn Mace: 2/817; Bkz. Sahihu'l-Cami': 1493.




[2]
Buhari Bkz Fethu'l-Bari: 4/447.

Muhammed Salih el-Müneccid, İnsanların
Önemsemediği Sakınılması Gereken Haramlar, Karınca Yayınları: 47-48.