Fecir

Zulmedenlere Az da Olsa Meyletmek



Zulmedenlere Az da Olsa Meyletmek:



 

Ümmeti helâke ve cehenneme sürükleyen şey,
sadece zulmü işlemek değil; aynı zamanda zulüm işleyenlere az da olsa
meyletmektir: "Sakın zulmedenlere en ufak bir meyil duymayın, sonra size ateş
dokunur. Sizin Allah'tan başka dostunuz yoktur. Sonra (Allah tarafından da) size
yardım edilmez." (11/Hûd, 113). Zemahşerî, bu âyetin tefsirinde şöyle der: "Meyl
etmenin yasaklığı; zâlimlerin arzularına boyun eğmeyi, onlarla beraber olmayı,
sohbetlerine katılmayı, ziyaretlerinde bulunmayı, dalkavukluk etmeyi,
yaptıklarına rızâ göstermeyi, onlara benzemeyi, şekilleriyle şekillenmeyi,
övgüyü andıran ifâdeler kullanmayı ve tasvip anlamı taşıyacağı için onların süs
ve giyimlerine özenip en küçük bakışı bile kapsamaktadır. Rükûn, az bir meyil
demektir. Âyette "zulmedenlere" denilip de "zâlimlere" denilmemesinin inceliğini
de düşünmek gerekir. (Zulmü kendisine âdet edinenlere zâlim denir; zulmü âdet
edinmediği halde en ufak bir zulme yeltenene dahi hafif bir meylin olmaması
gerektiğine işaret edilmiştir.) (Tefsir-i Zemahşerî, 2/433)

Zâlimlere meyleden onlardan olur. Zâlimlere
verilen cezâ, ona da verilir. Bunları ateş cezâsından kurtaracak dostları da
olmayacaktır. "Rabbimiz! Sen kimi ateşe koyarsan, artık onu rüsvay/perişan
etmişsindir. Zâlimlerin hiç yardımcıları yoktur." (3/Âl-i İmrân, 192).
Peygamber Efendimiz'in zâlim yöneticilere yardımcı olma konusundaki hadisleri
meşhurdur: "Benden sonra birtakım emirler (yöneticiler) olacaktır. Kim
onların yalanlarını tasdik eder ve yaptıkları zulümde kendilerine yardımcı
olursa Benden değildir. Ben de onlardan değilim. O kimse Benim havzımın etrafına
yaklaşamayacaktır. Kim onların yalanlarını tasdik etmez ve onlara zulümlerinde
yardımcı olmazsa, o, Bendendir; Ben de onunla beraberim. Ve o kimse havzımın
kenarında Bana ulaşacaktır." (Tirmizî; Nesâi; Tâc Tercümesi, c. 3, s.
106)