Fecir

Ana




Ana-Babanın En
Büyük, En Kutsal Görevi: Çocuklar, Çocuklar, Çocuklar!  



 

İslâm'ın âile anlayışında, normal şartlarda
kadının başlıca görev ve meşguliyet alanı evidir. Bu durum, prensip olarak
çocukların ihmal edilmesini büyük ölçüde önlemektedir. Çocuklara sevgi ve
yetiştirme yönünden daha fazla vakit ayırması gereken anne olmakla birlikte,
babanın sorumluluğu da, anneden daha az değildir. Baba, çocuklarının ve onların
müslümanca yetişmesinin; işinden ve dünyevî meşguliyetlerinden çok daha önemli
olduğunu davranışlarıyla ispatlamalıdır. Hz. Peygamber, torunlarını sevdiği bir
sırada, bir Ârâbî/bedevînin, on çocuğu olduğunu, fakat bunlardan hiçbirisini
sevip öpmediğini belirtmesi üzerine, Rasülullah'ın "Allah senin kalbinden
merhameti çekip almışsa ben ne yapabilirim?!"  (Müslim, Fezâil 64)
buyurması, İslâm'ın çocuk sevgisine verdiği önemin örneklerinden biridir.
Çocukların, dinî (dinin içine giren ilmî, ahlâkî) ve meslekî bakımdan eğitilip
öğretilmesi, ebeveynin en önemli ve en zor görevidir.