Fecir

Rüşvet



Rüşvet



 

Adına hırsızlık denilmese de, değişik
hırsızlıklardan biri de rüşvettir. Elindeki yetkiyi kötüye kullanarak haksız bir
şekilde insanları soymaktır rüşvet. Haksız bir menfaat sağlamak üzere
yetkili kişilere menfaat sağlamak şeklinde tarif edebileceğimiz rüşvet
yasaklanmış, alan, veren ve aracı olan lânetlenmiştir (Tirmizî, Ahkâm 9; Ebû
Dâvud, Akdıye 4). "İnsanların mallarından bir kısmını, bile bile günah
işleyerek ele geçirmek için iş başındakilere yedirerek mallarınızı aranızda
haksızlıkla yemeyin." (2/Bakara, 188). "(Kişi ve toplum haklarını kendi
zimmetine geçirmek için) Allah'ın lâneti rüşvet verenin ve alanın üzerinedir
(veya üzerine olsun)!" (İbn Mâce, Ahkâm B. 2, h. no: 2313; Tirmizî, Ahkâm B.
9, h. no: 1351-1352; Ebû Dâvud, Akdıyye, B. 4, h. no: 3580; Câmiu's Sağîr,
2/124). "Rüşvet alan da veren de ateşte (cehennemde)dir."

Rüşvet almayı câiz kılan hiçbir sebep yoktur.
Ancak rüşvet vermeye iki durumda ruhsat verilmiştir: 1- Bir haksızlığı (zulmü)
önlemek veya kaldırmak için başka çare yoksa, 2- Bir hakkı elde etmek için başka
bir yol bunamazsa.