Fecir | Konular | Kitaplar

4) İstiâze (Sığınmak)

4

4) İstiâze
(Sığınmak):

"De ki: Sabahın Rabbine sığınırım."
(Felak: 113/1)

"De ki: İnsanların Rabbine sığınırım."
(Nas: 114/1)

Sığınmak, korkulan bir şeyden kaçmak, bu korkuyu
üzerimizden atabilecek birine başvurmak demektir. Ve bu en büyük ibadetlerden
biridir.[1]

İstiâze, hoşlanılmayan bir şeyden himaye
edilmeyi istemek demektir. Buna göre istiâzede bulunan kişi sığındığı kimsenin
himayesine girmiş ve ona güvenip dayanmış, ona bağlanmış demektir.


[1]
Ziyaeddin el-Kudsi, İşte Tevhid, Hak Yayınları: 18.