Fecir

Allah




Allah'tan
Başkasına İbâdetin Anlamı:



 

Allah'tan başkasına ibâdet; insan, cin, melek,
şeytan, atalar, liderler, hükümdarlar, bilginler, veliler, sâlih kişiler gibi
canlı ve cansız varlıkları ilâh ve rab kabul etmek, onlara Allah'a isyan
konusunda itaat etmek, boyun eğmek, duâ edip yalvarmak, kurban kesmek, kulluk
etmek, secde etmek, eğilip saygı göstermek, Allah yerine mâbud edinilen
kimselerin emir ve yasaklarına, helâl ve haramlarına, prensip ve sistemlerine
uymak anlamlarına gelir.

Allah'tan başkasına ibâdet etmek, Allah'ın
varlığını kabul etmemek anlamına gelmez. Kur'an'ın indirildiği zaman Mekke
müşrikleri Allah'ın varlığını, yaratıcı ve rızık verici olduğunu kabul
ediyorlar, ama bir tek ilâh olduğunu kabul etmiyorlardı. Kendilerini Allah'a
yaklaştırır ve şefaatçi olur ümidiyle ilâhlara tapıyorlardı. Kur'an'da bu husus,
şöyle bildirilmektedir:

"...Allah'tan başka evliyâ (dostlar) edinen
kimseler, biz bunlara sırf bizi Allah'a yaklaştırsınlar diye ibâdet ediyoruz
(demektedirler)." (Zümer: 39/3)

"Halbuki insanı Allah'a yaklaştıran iman ve
sâlih ameldir." (Sebe': 34/37)



"Allah'ı bırakıp kendilerine ne zarar ne de
fayda vermeyen şeylere ibâdet ediyorlar ve: 'Bunlar, Allah katında bizim
şefaatçilerimizdir' diyorlar..."
(Yûnus: 10/18)

Demek ki Allah'a ibâdet edebilmek için Allah'ın
varlığını, yeri göğü yaratttığını, rızık verdiğini kabul etmek yeterli değildir.
Allah'ı bir tek ilâh olarak kabul etmek, O'ndan başka canlı ve cansız hiçbir
varlığa tapmamak ve tâğutu reddetmek demektir.

[1]
                 

 

 





[1]
Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.