Fecir

Mürcie



Mürcie:

 

Suç işleyen insanın âhiretteki durumuyla ilgili
yorumları bakı­mın­dan bu kamp, müslümanların çoğunluğundan kopmuştur. Bu
top­lulu­ğun, söz­konusu noktadaki inanışlarının özeti şudur:

1)
Küfür hariç, hiç bir suç ve günahın imana zararı yoktur. Yani, kişi eğer müminse
işlediği hiç bir günah karşılığında âhirette ceza gör­mez.

2)
Küfür, ya da aynı yola çıkan şirk, nifak ve irtidad gibi bir nedenle eğer kişi
İslam Dini'nin dışında ise o da istediği kadar ibadet etsin, Allah'ın emir ve
yasaklarına uygun davransın bunun ona hiç bir yararı yoktur. 

Bu iki kanaattan birincisi, Ehl-i Sünnet'in
görüşüne aykırıdır. Bilakis Allah Teâla dilerse suçluyu afetmez, Onu, takdir
edeceği bir ce­zaya çarptı­ra­bilir. İkinci kanaatları ise kitaba ve sünnete
uygundur. Ancak ne ilginçtir ki Mürcie gibi sivri yorumlarıyla Müslüman
çoğun­luğa ters düşmüş in­sanlar­dan daha gafil birçok kimse vardır ki,
genel­likle Thomas Edison'u örnek göstererek, dünyayı aydınla­tan böyle bir
adamın, iman etme­miş olduğu için nasıl olur da cennete girmeyeceğini ya da
ce­henneme gire­ceğini tepkiyle karşılamaktadırlar ! Her şeyden önce Edison'un,
son nefesini hangi din ve inanç üzerinde iken verdiği, Allah'dan başka kimse
tarafından bilinmediği için müs­lümanlar böyle bir konuyu tartışmazlar. İkinci
önemli nokta da şudur ki: Allah Teâlâ, hangi tür günahı afetmeyeceğini ve
hangi­lerinden do­layı kimleri afedeceğini Nisa Sûresi'nin 116'ıncı Âyet-i
Kerime'sinde açıklamıştır.

Bu kelâmcı kampları kendi aralarında o kadar çok
fraksiyonlara ay­rıl­mışlardır ki İslam İlim otoriteleri bunların her birni ayrı
ayrı eleş­tirmek ve hakkındaki yargıyı ona göre belirtmek durumunda
kalmış­lardır.

[1]
    

 

 



[1]
Ferit Aydın, İslam'da İnanç Sistemi, Kahraman Yayınları: 91-92.