Fecir

Pavlus Tarafından Hıristiyanlığa Geçen Hususlar



Pavlus Tarafından Hıristiyanlığa Geçen Hususlar:



 

Aslî günah inancı: Bu inanca göre, insanlar
doğuştan günahkâr olarak dünyaya gelirler. Çünkü babaları Âdem suç işlemiş, onun
günahı, tüm insanlara tevârüs edip geçmiştir. Eski ahidde de 4 İncil'de de aslî
günah inancı bulunmadığı halde, Pavlus tarafından bu bâtıl anlayış, hıristiyan
itikadına geçirilmiştir.

İsa'nın, beşer/insan ve peygamber değil; tanrı
olduğu,

Tanrı'nın İsa şeklinde tecessüdü, insan bedenine
girip insan yapısında olması,

İnsanların günahlarını kurtarmak için Tanrı'nın
oğlunu göndermesi, insan şeklinde bedenlenen oğul tanrının insanlığı kurtarmak
için kendini çarmıhta asılarak fedâ etmesi,  

Teslis inancı,

İsa'nın ölüler arasından dirilerek kalkması ve
insanları idare etmek için göğe çekilip babasının (Baba Tanrının) sağına
oturması,

Günahların papazlar önünde itiraf edilerek onlar
tarafından günah çıkarılıp, günahkârın bu şekilde affı,

Kitab-ı Mukaddes'te ve şeriatte ısrarla
yasaklanan domuz etinin helâl kabul edilmesi,

Hz. Mûsâ şeriatında önemli şekilde emredilen Hz.
İsa'nın da devam ettirdiği "sünnet olma"nın gereksiz olduğu anlayışı, 



Suyun, abdest ve guslün gereksizliği; hatta kötü
olduğu,

Haftalık ibâdet gününün Cumartesi yerine güneş
gününe (Pazar) gününe değiştirilmesi,

Dinî törenlerde ve âyinlerde Mitra dininden
etkilenerek çokça mum vb. yakılarak mâbedin fazlaca aydınlatılması, bütün bunlar
Pavlus tarafından hıristiyanlığa geçirilmiştir. 
Kilise
tâlimleri ve hıristiyan kaynaklarının hemen hepsi Pavlus'a, onun görüşlerine  
veya onun yakınlarına dayanmaktadır. Hz. İsa'dan çok kısa bir zaman sonra,
hıristiyanlık, Hz. İsa'nın getirdiği tevhid dini olmaktan çıkmış, Pavlus'un
yorumları ile hak din vasfını kaybedip teslis dinine dönüşmüştür. Günümüzün
hıristiyanlığı, Hz. İsa'nın getirdiği nizamdan, hak tevhid dini vasfından çok,
Pavlus'un ve bu çizgideki kilisenin yorumlarıdır.