Fecir

Pavlus



Pavlus (Paulus, Paul, Saint Paul -Sen Pol-): 



 
Milâdî 5-67
yıllarında yaşayan yahudi   asıllı, hıristiyanlığı aslî ve tehvid çizgisinden
çıkarıp, teslis gibi temel dogmaları oluşturmuş, kiliseler kurmuş ve
hıristiyanlığı teşkilâtlandırmış kişidir. Bugünkü muharref hıristiyanlık onun
ürünüdür. Pavlus, Hz. Musa'nın yasa ve yasaklarını yürürlükten kaldırmış ve yeni
bir anlayış geliştirmiştir. Mektupları, Kitab-ı Mukaddes'ten sayılmış, İnciller
seviyesinde görülmüştür. Tevhid yerine teslisi, Hz. İsa'nın peygamber değil;
tanrının oğlu ve tanrı olduğunu hıristiyanlara kabul ettirmiştir. İlk günah,
aslî günah anlayışını da o icat etmiştir. Buna göre, ilk günah, Hz. Âdem'in
suçuyla başlamış ve bütün soyuna bulaşmıştır. Her doğan insan, babası Adem'in
günahının mirasından dolayı günahkâr olarak doğar. Tanrı, kendi niteliğine sahip
olan oğlu İsa'yı insanları bu suçtan, yani aslî günahtan kurtarmak için
yeryüzüne göndermiştir. Kıyamet gününde de insanları diriltmek ve ilâhî bağışa
kavuşturmak için yeryüzüne yeniden inecektir, ruh da bu yüzden ölümsüzdür. Bu
Pavlos dogmalarının hiçbiri yahudilikte de, Hz. Musa şeriatında da yoktur (Tabii
ki, Hz. İsa'nın tebliğ ettiği dinde de bulunmamaktadır). Bu açıdan, Pavlus'un
öğretileri, hıristiyan dogmalarıyla birlikte yahudi şeriatının da yürürlükte
bulunduğunu savunan Petrusculuk'a karşı, yepyeni bir hıristiyanlık anlayışıdır.
Bugünkü hıristiyanlık, hemen tümüyle Pavlus'un temel itikad ve hükümlerini
belirlediği, Pavlus'un merkezde olduğu bir dindir.