Hz

Hz. İsa ve Benî İsrâil          

Hz. İsa, tüm kötü vasıfları içine
iyice sindirmiş, İncil'in tâbiriyle "İsrâil evinin kaybolmuş koyunları"na
(Matta, 10/6) tebliğe başlayınca onlar ona karşı tuzaklar kurmaya, iftira ve
yalanlama kampanyasına başlamışlardı. Onun sihirbaz olduğunu iddia ediyorlardı
(5/Mâide, 110).  Oysa  Hz.  İsa  onlara  örnek  alacakları  bir  lider  olarak 
gönderilmiş,  çeşitli  mucizelerle desteklenmiş, kendilerine daha önce haram
kılınan bazı şeyleri Allah'ın izniyle helâl kılarak onların yükünü hafifletmek
için gelmiş olmasına rağmen İsrâiloğulları ona tuzak kurmaktan geri
durmamışlardı (3/Âl-i İmran, 49-54). Çünkü onların örneğe, lidere ihtiyaçları
yoktu ve kendi kendilerine yeteceklerine inanmaktaydılar ve diledikleri gibi
yaşayacaklardı. Sonuçta bu çabalarıyla Hz. İsa'yı öldürdüklerine inanarak ondan
kurtulmuş olmanın övüncüyle yollarına devam etmişlerdi (4/Nisâ, 157). Ve onların
bu konudaki tavırları Kur'an'da şöyle anlatılır:

"İsrâiloğullarından kâfir olanlar,
Davud ve Meryem oğlu İsa diliyle lânetlenmişlerdir. Bunun sebebi, isyan etmeleri
ve haddi/sınırı aşmalarıdır. Onlar, işledikleri kötülükten birbirini
vazgeçirmeye çalışmazlardı. Andolsun yaptıkları ne kötüdür! Onlardan çoğunun,
kâfirlerle dostluk ettiklerini görürsün. Nefislerinin onlar için (âhiret
hayatları için) önceden hazırladığı şey ne kötüdür. Allah onlara gazab etmiştir
ve onlar azap içinde devamlı kalıcıdırlar."
(5/Mâide, 78-80)