Fecir

1




1- Meşru Sebep:

 
Kur'ân'da bu sebep "nüşuz"
kelimesiyle ifade edilir. Türkçe meallerde umumiyetle hep "serkeşlik" olarak
tercüme edilmiştir. Kelime Arapça'da yükseklik, tümseklik, sivrilik gibi
mânalara gelir. Selef âlimleri kadınla ilgili olarak Kur'ân'da gelen bu tavırdan
"kocasına isyanı, koku sürünmemesi, kocasını nefsinden men etmesi, kocasına daha
önceki davranışını değiştirmesi, kocasına sevgisizlik izhar etmesi, kocasının
tâyin ettiği evde oturmayı kabul etmeyip bir başka yerde oturması gibi durumları
anlatmıştır.
Yani, kocasına karşı olan
vecibelerini yerine getirmemesi diye hülâsa edebiliriz. Vecibe olmayan işlerdeki
itaatsizlikten dolayı dövmeye hakkı yoktur. Ev işlerini yapmaması gibi.
Veda Hutbesi'nde, kadını
dövmeyi meşru kılan suç "nüşuz" kelimesiyle değil, "fâhiş" kelimesiyle ifade
edilmiştir. Biz "çirkinlik" olarak tercüme ettik. Bunu, dilimizde aynı kökten
fuhuş kelimesiyle tercümeyi uygun bulmadık. Çünkü fuhuş, zina mânasına gelir.
Halbuki burada zinanın kastedilmiş olması mümkün değildir. Çünkü zinanın cezası
recm denen hadd-i zina'dır. Bunun dayakla geçiştirilmesi mümkün değildir. Öyle
ise, bu hutbede geçen fâhiş kelimesini fuhuşla açıklamak ve böylece Kur'ân'da
geçen "nüşuz" kelimesinin vuzuha kavuşturulduğunu söylemek uygun olmaz.[1]

 




[1]
İbrahim Canan, Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 2/307-308.