Fecir

BİRİNCİ BÖLÜM GENEL HÜKÜMLER




BİRİNCİ BÖLÜM
GENEL HÜKÜMLER

 



1. İslamdan Önce
Kadının Konumu:

 

"İslam'dan önce"
tabiri ile özel olarak Arapların, genel olarak da bütün yeryüzündeki insanların
yaşadıkları cahiliye dönemi kastedilmektedir. Bu dönemde insanlara gelen
Peygamberlerin ardı arkası kesilmiş, yollar seçilmez olmuştu. Hadis-i şerifte
belirtildiği üzere Allah onlara bir nazar etmiş, Araplarıyla Arap olmayanlarıyla
–kitap ehlinden geriye kalmış bir azınlık dışında- hepsine gazap etmiştir. Bu
dönemde kadın, genellikle- Arap toplumunda- karanlık bir dünyanın içinde
yaşıyordu. Araplar kız evlatlara sahip olmaktan hoşlanmıyorlardı. Kimileri onu
toprağın altında diri diri gömer, kimileri ise zelil ve aşağılık bir hayat
sürsün diye onu hayatta bırakır, ona dokunmazdı. Nitekim yüce Allah şöyle
buyurmaktadır:

"Onlardan birine
kız çocuğu müjdesi verilince pek öfkeli olarak yüzü simsiyah kesilir, kendisine
verilen kötü müjdeden ötürü kavminden gizlenir, aşağılanmayı göze alarak onu
alıkoysun mu yoksa onu diri diri toprağa mı gömsün (şaşırır kalır)? Bak
verdikleri hükümleri ne kadar kötüdür!"
(en-Nahl,
16/58-59)

"Diri diri gömülen
kız çocuğa hangi günahtan dolayı öldürüldü, diye sorulacağı zaman…"
(et-Tekvir, 81/8-9)
Diri diri
gömülen kız çocuğu (el-mev'ûde): Toprağın altına gömülerek öldürülen kız çocuğu
demektir. Eğer bu kız diri diri gömülmekten kurtulup hayatta kalırsa o vakit
oldukça aşağılık bir hayat sürerdi. Yakınlarının malları ne kadar çok olursa
olsun, kendisi ne kadar muhtaç ve fakir bulunursa bulunsun yakınlarından kalan
mirastan hiç bir pay alamazdı. Çünkü onlar mirası erkeklere verirler, kadınları
mirastan mahrum ederlerdi. Hatta kadın, ölen kocasının miras malı kabul
edilirdi. Pek çok sayıda kadın bir tek erkeğin eşi olarak yaşardı. Çünkü o
dönemlerde erkeklerin evlenebilecekleri kadın sayısı için herhangi bir sınır
yoktu. Bundan ötürü karşı karşıya kaldıkları sıkıntılar, haksızlıklar ve
tazyikler hiç kimse tarafından önemsenmezdi.