Fecir

Hadis



Hadis-i Şeriflerde Kan Dökme
 
"Müslümanın kanı ancak üç
şeyden birisi ile helâl olur. Zina eden evli, cana karşılık can (kısas), dinini
terk edip İslâm cemaatından ayrılan kimse." (Buhârî, Diyât 6; Müslim, Kasâme
25, 26; Ebû Dâvud, Hudûd 1; Tirmizî, Diyât 10, Hudûd 15; Nesâî, Tahrîm 5)
Vedâ haccında Peygamberimiz,
muazzam kalabalığa şöyle demiştir: "...Şüphesiz, sizin kanlarınız ve
mallarınız; bu gününüzün, bu ayınızın ve bu beldenizin haram olduğu gibi
birbirinize haramdır." (Buhâri, İlim 37, Hacc, 132, Hudûd, 9; Müslim, Hacc
147; Tirmizî, Fiten 6)
"Yedi helâk edici günahtan
uzak durun." Denildi ki, ‘Ya Rasûlallah, onlar nelerdir?' Şöyle buyurdu:
"Allah'a şirk koşmak, bir  cana  kıymak,  sihir  yapmak,  fâiz  yemek,  yetim 
malı yemek, cihaddan/savaştan kaçmak, iffetli ve hiçbir şeyden habersiz mü'min
bir kadına zinâ iftirası atmak." (Buhârî, Vesâyâ 23, Hudûd 28; Müslim, İman
144)   
"Her günahı Allah'ın
mağfiret buyurması muhtemeldir. Ancak, bilerek mü'mini öldüren veya kâfir olarak
ölen kimse hâriç." (Nesâî, Tahrîm 1 -7, 81-)  
"Mü'minin öldürülmesi, Allah
katında, dünyanın zevâlinden daha büyük (bir hâdise)dir." (Nesâî, Tahrim 2
–7, 83-)
"Kim kasten öldürürse, bunun
hükmü kısastır." (Ebû Dâvud, Diyât 5)
"Kıyâmet gününde insanlar
arasında hükmü verilecek ilk dâvâ, kan dâvâlarıdır." (Buhârî, Diyât 1;
Müslim, Kasâme 8, hadis no: 28)
"Dünyanın tamamen yok
olması, Allah indinde müslüman bir adamın öldürülmesinden daha hafiftir." (Tirmizî,
Diyât 7)
"Gökler ve yer, bir mü'minin
kanını (haksız yere) dökmek için birleşmiş olsa, Allah onların hepsini cehenneme
atar." (Tirmizî, Diyât, 8)
"Yeryüzünde haksız yere
öldürülen bir insan yoktur ki, katilin günahından bir misli Hz. Âdem'in ilk
oğluna (Kabil'e) gitmemiş olsun. Çünkü o, haksız öldürme yolunu ilk açandır."
(Buhârî, Diyât 2, Enbiyâ 1, İ'tisâm 15; Müslim, Kasâme 27, Tirmizî, İlm 14)
"Kim, yarım sözcükle de olsa
bir müslümanın öldürülmesine yardım ederse kıyâmet gününe, iki gözünün arasına
(Allah'ın rahmetinden umutsuzdur) yazısı yazılmış olarak gelir." (İbn Mâce,
Diyât 1)    
"Mü'min, haram kana
bulaşmadıkça dininde genişlik içindedir." (Buhârî, Diyât 1)
"Kim haksız yere, bile bile
öldürülürse velîsi şu üç şeyden birini tercihte muhayyerdir: Ya kısas ister; ya
affeder; yahut diyet alır. Eğer dördüncü bir şey istemeye kalkarsa elinden tutun
(mâni olun)!"  Sonra Rasûlullah şu âyeti okudu: "Kim bundan sonra tecâvüz
ederse, ona elîm bir azab vardır." (2/Bakara, 179) (Ebû Dâvud, Diyât 3;
Tirmizî, Diyât 13)
"Kim mü'min bir kimseyi
kasden öldürürse, katil bu sebeple kısas olunur. Kim bu kısasa mâni olursa
Allah'ın lânet ve gadabı onun üzerine olsun! Allah onun farz olsun, nâfile olsun
hiçbir hayrını kabul etmez." (Ebû Dâvud, Diyât 17; Nesâî, Kasâme 29)
"Kim kölesini öldürürse, biz
de onu öldürürüz. Kim de kölesinin (burnunu, kulağını keserek) sakatlarsa, biz
de onun (burnunu, kulağını keserek) sakatlarız." (Ebû Dâvud, Diyât 7;
Tirmizî, Diyât 18; Nesâî, Kasâme 9)
"Mü'minlerin kanı eşittir.
Onlar kendilerinden başkalarına karşı tek bir el gibidirler. Onlar içlerinden en
âdîlerinin verdiği emana uyarlar. Haberiniz olsun: Mü'min, kâfir mukabilinde
öldürülmez; ahd (antlaşma) sahibi de anlaşma müddeti esnasında (küfrü sebebiyle)
öldürülmez. Kim bir cinayet işlerse sorumluluğu kendine aittir (başkasını ilzâm
etmez). Kim bir cinayet işler veya câniyi himâye ederse, Allah'ın, meleklerin ve
bütün insanların lâneti üzerine olsun!" (Ebû Dâvud, Diyât 11; Nesâî, Kasâme
8)   
"İki müslüman birbirine
kılıç çekip saldırırsa öldüren de, öldürülen de ateştedir." "Ya Rasûlallah,
öldüren ateşte, ama öldürülen niçin ateşte oluyor?" dediler. Buyurdu ki:
"Çünkü o da arkadaşını öldürmek istiyordu." (Buhâri, İman 22, Diyât 2,
Kasâme 2; Müslim, Kasâme 33, Fiten 14-15; Ebû Dâvud, Fiten 5; Nesâî, Tahrim 29,
Kasâme 7; İbn Mâce, Fiten 11)
"Kim kendisini dağdan atarak
intihar ederse o cehennemlik olur. Orada ebedî olarak kendini dağdan atar. Kim
zehir içerek intihar ederse, cehennem ateşinin içinde elinde zehir olduğu halde
ebedî olarak ondan içer. Kim de kendisine bıçak gibi bir demir saplayarak
intihar ederse, cehennemde ebedî olarak o demiri karnına saplar." (Buhârî,
Tıb 56; Müslim, İman 175; Tirmizî, Tıb 7; Nesâî, Cenâiz 68; Ebû Dâvud, Tıb 11)