Fecir

b




b) Şûrâ:



 

Kur'an-ı Kerîm şûrâyı (istişare) emretmiş ve
şöyle buyurmuştur:

"Dünyaya ait işlerde onlarla istişare
et. Bir kere karar verince de, artık Allah'a güvenip dayan."
(Âli İmran: 3/159)

"Onların işleri aralarında şûrâ
(danışma) yoluyladır." (eş-Şûrâ :
42/38)

Bu ikinci âyet, İslâm yönetiminin
müslümanlar arasında şûrâ esasına dayandığını ifade etmektedir. Diğer yanda âyet,
herkesle tek tek istişare imkânı bulunmadığı için, yönetimde bir istişare
heyetinin işbaşına getirilmesi görevini İslâm toplumuna yüklemektedir. Nass'ın
işaretinden bu anlam ve sonuç ortaya çıkmaktadır.[1]
Burada şûrâ şekil ve unsurlarının kapalı bırakılması, bu prensibe, ileriki
çağların getireceği yeni durumlara ve sosyal yapılara göre esneklik kazandırmak
için olsa gerekir.

 





[1]
Ebû Zehra, Usûlü'l-Fıkh,
Daru'l Fıkri'l-Arabî tab'ı Mısır, t.y., s. 100, 101, 141, 142.