Fecir

14




14)
Sur'a Üfürümek:



 

İsrafil ismi ise İbranice serafim
kelimesinden geldiği, sonra serafin ve serafil şeklinde değiştirilerek İsrafil
haline getirildiği, şan ve şeref anlamında olduğu söylenmştir. Dört mukarreb ve
büyük melekten biri olup, başlıca görevleri; kıyametin kopmasını, sonra ölülerin
dirilmesini bildiren Sur'u iki defa üflemektir. Bu sebeple Sur meleği diye
bilinir. Bu çok önemli hadisenin kesin delili şu ayeti kerimedir:

"Sur üfürülünce, Allah'ın dilediğinden
başka göklerde ve yerde ne varsa hepsi (düşüp) ölür(ler). Sonra Sur'a bir daha
üflenince, (ölüler dirilerek) ayağa kalkıp bakışır dururlar"
(Zümer: 39/68)

İsrafil'in, kıyamet günü (görevini
yapmak üzere) herkesten önce uyandırılacağı, Kudüs'te Sahratullah'a dayanarak
Allah'ın emri ile ölülerin dirilmesi işareti veren Sur'u ikinci defa üfleyeceği
kabul edilir.

İsrafil'in bu mühim görevi yerine
getireceği Kıyametin kopması anına kadar geçen uzun zaman içinde, Levh-i
Mahfuz'da yazılı olan Allah'ın ilahi iradelerini okumak ve her defasında
mukarreb meleğe bildirmekle görevli olduğu, ayrıca üç yıl süreyle Peygamber
Efendimiz'e refakat ettiği, ona peygamberliğini onun bildirdiği, Cebrail'in daha
sonra Kur'an-ı Kerim'i tebliğ etmeye başladığı rivayet edilmiştir.[1]  




 





[1]
Ayrıca bk. İslam Ansiklopedisi İsrafil maddesi. Ali Arslan Aydın, Şamil
İslam Ansiklopedisi: 4/131-132.