Fecir

MİKÂİL



MİKÂİL

 

Kur'an-ı Kerim'de adı geçen dört büyük melekten
birisi.

Mikâil kelimesi Ahd-i Atik (Tevrat)'ta "Mikael"
biçiminde geçmektedir. Mikâil'in "büyük reis", "İsrail oğullarının hamisi"[1]
olduğu zikredilmektedir. İsrail oğullarını, İranlılara,[2]
Yunanlılara[3]
karşı koruyan da Mikâil'dir.

Mikâil kelimesi Kur'an-ı Kerim'de bir âyette,
Mikâl şeklinde geçmektedir.

"Kim, Allah'a, meleklerine, peygamberlerine,
Cebrail'e ve Mikâil'e düşman olursa bilsin ki, Allah da inkar edenlerin
düşmanıdır" (el-Bakara: 2/98)



Yahudilerin ve Müslümanların Mikâil hakkındaki
düşüncelerini öğrenmek için bu âyetin nüzul sebebiyle ilgili bulunan iki
rivayete göz atmakta yarar vardır:

1- Hz.
Peygamber (s.a.s), Medine'ye hicret ettiği zaman Fedek Yahudilerinden Abdullah
İbni Suriya bir kaç kişiyle birlikte gelir ve bazı sorular sorar. Hz. Peygamber
(s.a.s), onların sorularını cevaplandırır. Yahudiler, cevapları olumlu bulurlar
ve kabul ederler. Son olarak kendisine hangi meleğin vahiy getirdiğini sorarlar
Hz. Peygamber (s.a.s)'de "Cebrail" cevabını verir. Yahudiler buna
şiddetle itiraz ederler, "O bizim düşmanımızdır" derler. Gerekçe olarak
Cebrail'in "Kıtal ve Şiddet", Mikail'in ise "müjde, ucuzluk, bolluk" getirdiğini
ileri sürerler.

2-
Yahudiler, Hz. Ömer'e sorular sorarak cevaplar alırlar. Hz. Peygamber (s.a.s)'e
vahiy getiren meleği sorarlar. O da "Cebrail" der. Yahudiler "vahiy
getiren Mikail olsaydı ona inanırdık" derler. Hz. Peygamber (s.a.s)'e
inanmamalarının sebebini ona vahyi Cebrail'in getirmesine, Mikâil'in
getirmemesine bağlarlar. Cebrail'in "azab, kıtal, şiddet", Mikail'in "ucuzluk,
bolluk, refah" getirdiğini ileri sürerler.
Müslümanlar, Cebrail'in ve Mikail'in büyük meleklerden
olduğuna inanırlar. Her ikisini de dost kabul ederler. Bunlardan birisine dost
olup diğerine düşman olmak melekler hakkındaki İslam inancına ters düşer. Her
iki melek de Allah'ın elçisidir. Allah'tan aldıkları görevleri yerine getirmekle
yükümlüdürler. Bu yükümlülüğün dışına çıkmaları da mümkün değildir. Allah
evrende meydana gelen olayların (tabiî olayların) idaresini Mikail'e vermiştir.
Tabiat olaylarını idare etmek, yağmuru yağdırmak, rüzgârı estirmek böylece,
bitkilerin üretimini sağlayarak, insanların ve diğer canlıların rızıklarını
tayin etmek Mikail'in başlıca görevleridir.[4]

 

 



[1]
Daniel: 12/1.



[2]
Daniel: 10/13.



[3]
Daniel: 10/20, 21



[4]
Cemil Çiftçi, Şâmil İslam Ansiklopedisi: 3/190.