Fecir

Mescid



Mescid; Anlam ve Mâhiyeti
 
Mescid, Arapça'da "eğilmek,
tevâzu ile alnı yere koymak" mânâsına gelen sücûd (s-c-d) kökünden, "secde
edilen yer" anlamında bir mekân ismidir. Bu anlamda secde edilen bütün yerler
(tüm yeryüzü) mesciddir. Secde, namazın rükünleri içinde en önemlisi, Kur'an'a
göre insanın daha ilk yaratılışında şâhit olduğu bir hürmet ifadesidir (Bkz.
2/Bakara, 34). Hz. Peygamberimiz'in bildirdiğine göre kulun Allah'a en yakın
olduğu an secde ânıdır (Nesâî, Tatbîk 78). Secde yeri demek olan mescid,
müslümanların cemaatle ibâdet ettikleri yer olduğu gibi, aynı zamanda, özellikle
Rasûlullah devrinde, sosyal faâliyetlerin her çeşidinin odak noktası, çeşitli
hizmetlerin görüldüğü ana merkezdir, üstür. Kavram olarak; içerisinde ibâdet
etmek üzere yapılan bütün yapılara verilen addır.
Kur'ân-ı Kerim, hadisler ve ilk
İslâm kaynaklarında bugün câmi diye isimlendirilen ibâdet edilen yerler
karşılığında mescid kelimesi geçmektedir. Bu kelimenin Sâmi kökenli dillerde
telaffuz ve anlam bakımından benzerleri vardır. Batı dillerinde mescid/câmi
karşılığı olarak kullanılan mosque, mosquée vb. kelimelerin mescidin farklı
telaffuzundan doğduğu söylenmektedir.