Fecir

Pavlus




Pavlus (Paulus,
Paul, Saint Paul -Sen Pol-): 

 
Milâdî 5-67 yıllarında yaşayan
yahudi   asıllı, hıristiyanlığı aslî ve tehvid çizgisinden çıkarıp, teslis gibi
temel dogmaları oluşturmuş, kiliseler kurmuş ve hıristiyanlığı teşkilâtlandırmış
kişidir. Bugünkü muharref hıristiyanlık onun ürünüdür. Pavlus, Hz. Musa'nın yasa
ve yasaklarını yürürlükten kaldırmış ve yeni bir anlayış geliştirmiştir.
Mektupları, Kitab-ı Mukaddes'ten sayılmış, İnciller seviyesinde görülmüştür.
Tevhid yerine teslisi, Hz. İsa'nın peygamber değil; tanrının oğlu ve tanrı
olduğunu hıristiyanlara kabul ettirmiştir. İlk günah, aslî günah anlayışını da o
icat etmiştir. Buna göre, ilk günah, Hz. Âdem'in suçuyla başlamış ve bütün
soyuna bulaşmıştır. Her doğan insan, babası Adem'in günahının mirasından dolayı
günahkâr olarak doğar. Tanrı, kendi niteliğine sahip olan oğlu İsa'yı insanları
bu suçtan, yani aslî günahtan kurtarmak için yeryüzüne göndermiştir. Kıyamet
gününde de insanları diriltmek ve ilâhî bağışa kavuşturmak için yeryüzüne
yeniden inecektir, ruh da bu yüzden ölümsüzdür. Bu Pavlos dogmalarının hiçbiri
yahudilikte de, Hz. Musa şeriatında da yoktur (Tabii ki, Hz. İsa'nın tebliğ
ettiği dinde de bulunmamaktadır). Bu açıdan, Pavlus'un öğretileri, hıristiyan
dogmalarıyla birlikte yahudi şeriatının da yürürlükte bulunduğunu savunan
Petrusculuk'a karşı, yepyeni bir hıristiyanlık anlayışıdır. Bugünkü
hıristiyanlık, hemen tümüyle Pavlus'un temel itikad ve hükümlerini belirlediği,
Pavlus'un merkezde olduğu bir dindir.