Fecir

1



1- Eşler Arasında Adâletli Davranmak:
 
Bu insan gücü ile sınırlı olmak
üzere yedirmek, giyim, barınma, ilgi ve muâmele konularında adaletli kavranmayı
kapsar. Ancak bunun güçlüğüne Kur'an-ı Kerim'de şöyle işaret edilir: "...Eğer
adalet yapamamaktan korkarsanız, o zaman bir tane ile veya mâlik olduğunuz
câriye ile yetininiz" (4/Nisâ, 4/3). Buna göre eşler arasında adalet yapmama
ve zulüm yapma korkusu varsa tek eşle yetinme esası getirilmiştir. Ancak adalet
sevgi, kalbin meyli, aşk gibi hususları kapsamaz. Çünkü bunlara güç yetirilemez.
İslâm ise insana gücünün yetemeyeceği yükü taşıtmaz. Bununla birlikte, eşlerden
birine aşırı derecede meylederek, diğerlerini sevgiden mahrum etmek
yasaklanmıştır. Âyette şöyle buyurulur: "Kadınlar arasında adaletli
davranmaya ne kadar gayret gösterirseniz de buna güç yetiremezsiniz. Hiç değilse
birisine aşırı meyledip de diğerini (ne dul ne kocalı durumda) askılı
bırakmayın" (4/Nisâ, 129).
Yukarıdaki iki âyet birlikte
değerlendirildiği zaman İslâm'da çok eşlilik aslî bir kural değil, fevkalâde hâl
ve şartlar bulununca baş vurulabilecek bir ruhsat olduğu sonucuna varılır.