Fecir

Boşama Mehri



Boşama Mehri:

 
Mehir, evlenirken erkeğin
karısına vermesi gereken maddî bir meblağdır. Bu, para, altın, gümüş, ziynet
eşyası, ev, tarla, dükkan, mal, mülk vb. olabilir. Aslolan mehrin nikâh
esnasında peşin verilmesi iken, kadın kabul ederse mehrinin tamamını veya bir
kısmını te'cil edebilir. Yani, kocasının ödeme işlemini sonraya bırakabilir.
İsterse, aldığı veya alacağı mehrin tamamını veya bir kısmını kocasına hibe de
edebilir. Erkek, karısını boşadığı zaman, daha önce ödememişse mehrini ödemek
mecburiyetindedir. Bu mecburiyet, bir nevi geçici boşama olan ric'î talakta
değil, boşamanın tamamen kesinleşmiş hali olan bâin talâkta ortaya çıkar, Erkek
nikâhlandığı karısını, birleşme (yatma) veya sahih halvetten önce boşarsa,
mehrinin yarısını verir. Birleşme veya sahih halvetten sonra boşarsa, mehrin
tamamını vermesi gerekir. Birleşme veya sahih halvetten önce, kadının sebep
olmasıyla ayrılık vaki olursa, kadının mehir alma hakkı olmaz, yani mehir düşer.
Sahih halvet, kimsenin göremeyeceği ve ansızın gelemeyeceği bir yerde nikâhlı
çiftlerin baş başa kalmalarıdır. Bu şartlar bulunmaksızın çiftlerin bir arada
bulunmasına da fâsid halvet denir. Meselâ, nikâhlı çiftlerin sokakta, insanların
içinde, kapı ve penceresi açık evde yan yana gelmeleri gibi.
Nikâh kıyılırken mehir tayin
edilmemişse, böyle bir kadını boşayan kocanın mehr-i misil (benzer mehir)
ödemesi gerekir. Mehr-i misil, kadının emsaline bakılarak takdir edilen mehirdir.
Bu hususta göz önüne alınacak ölçüler, yaş, güzellik, servet, yasadığı çevre,
akıl, dindarlık, bekârlık veya dulluk, bilgi, güzel ahlâk, sosyal ve kültürel
seviye gibi hallerdir.