Fecir | Konular | Kitaplar

Peygamberlerin Kişiliği ve Peygamberlik.

Peygamberlerin Kişiliği ve Peygamberlik



Peygamberlerin Kişiliği ve Peygamberlik



 

Peygamberler, Allah Teâlâ'nın,
insanlar arasından seçip onlara elçi ola­rak gönderdiği değerli şahsiyetlerdir.
Bundan da anlaşılacağı üzere peygam­berler bütün insanlardan belirgin bir
şekilde ayrıldıkları birta­kım niteliklere ve ayrıcalıklara sahiptirler.



Önce şunu belirtmek gerekir ki
Kainatın Yaratıcısı bütün varlıklar ara­sında insanları muhatap kabul etmekle
onlara çok büyük bir değer vermiş­tir. Aralarından elçi seçmiş bulunduğu
kimselere ise buna ek ola­rak bahşet­tiği üstünlükleri tahmin etmek güç değildir.
Çünkü Allah'ın insanlara ver­diği değer, genel bir anlam taşır. Kimse kendisi
için bu onurdan özel bir pay çıkaramaz. Fakat peygamberler böyle de­ğildir.
Onlara verilen değer çok özel ve anlamlıdır. Aynı zamanda on­lar bunun
farkın­dadırlar. Dolayısıyla bu yüce şahsiyetler sıradan in­sanlarla
karşılaştırıldık­larında çok farklı oldukları anlaşılır.

Aslında peygamberler maddi açıdan
diğer insanlarınkinden daha de­ği­şik ve özel çevrelerde, ya da ayrıcalığı olan
ortamlarda değil, bilakis on­larla aynı şartlar içinde doğup büyürler. Mensubu
oldukları mille­tin her­hangi bir ailesi içinden çıkıp yetişirler. Herkes gibi
yer, içer, se­vinir, üzü­lür, hastala­nır, gezer ve çalışırlar. Bununla beraber
ilâhi irâde ve takdir, ileride olağa­nüstü bir görevi üstlenebilecek yetenek ve
güçle, ahlâk ve er­demlerle onları yetiştirir. Onlar vahiy alıncaya kadar
kendilerini özel ola­rak yönlendiren bu yüce irâdenin farkında olmazlar. Hatta
ilk vahyi alır­larken bu dehşet olayın, bir süre şokunu yaşar­lar. Ama bünyeleri
bu geri­lime dayanabilecek güçte ya­ratıldığı için kısa bir süre sonra buna
alışırlar.

Peygamberler tertemiz sütle ve helâl
besinle gıdalanarak yetişirler. Bütün çirkin söz ve eylemlerden, daha çocukluk
yaşından itibaren uzak du­rurlar. Yaşamlarının ilk döneminde de (haşa!) hiç bir
yakışık­sız tutum ve davranış göstermezler. Onlar daha minik birer yavru iken
bile onurlu, ağır başlı, sakin ve son derece dikkatli olurlar. Hafızaları çok
güçlüdür. Gençlikte yaşıtları, dönemin doğal bir özelliği olarak bünyedeki
enerjinin itişiyle çe­şitli çılgınlıklara yönelirlerken onlar hiç bir hafiflik
belirtisi gös­termez, bila­kis güçlerini çok daha yapıcı, yararlı ve saygın
işlerde harcar­lar. Bu suretle de Allah'ın koru­ması altında hayatın her türlü
aşırılıklarından, çılgınlıkla­rından isra­fından ve bütün çirkinliklerinden uzak
ka­larak insanlığa birer mürşit, birer öğretmen, birer öncü ve gerçek birer
lider olarak yetişir­ler.



[1]

 





[1]
Ferit Aydın, İslam'da İnanç Sistemi,
Kahraman Yayınları: 258-259.