Fecir

Tarihten Günümüze Put ve Putlaştırma



Tarihten Günümüze
Put ve Putlaştırma:



 

Tevhid ve şirk insanlık tarihi boyunca
insanların bağlanageldiği iki dinin adıdır. İnsanlık tarihi şirkle tevhid
arasındaki mücâdeleden ibarettir. Bütün peygamberlerin tebliğlerinde
vurguladıkları temel esas, tevhiddir. Kur'ân-ı Kerim'in üzerinde en çok durduğu
konu tevhidin önemi ve şirkten uzak durulmasıdır. Şirk, sadece putlara tapmak
değildir. Nefsin istekleri peşinde koşmak, Allah'ın sevgisi yerine dünya
sevgisini tercih etmek, bunların sonucunda Allah'ın hükümlerinden birini dahi
reddetmek de şirktir.          

Peygamberimiz zamanındaki Mekke müşrikleri
Allah'la birlikte birçok ilâha/tanrıya inanıyorlardı. Bu müşrikler kendi hevâ
ve  heveslerine göre putlar yapıyorlar ve onlara tapıyorlardı. Kâbe'nin içinde
365 tane put bulunuyordu. Bunların en büyükleri; Hubel, Lât, Menât, Uzza isimli
putlar idi. Ayrıca Ved, Suvâ, Yeûk ve Nesr isimli putlar vardı. Bunlar Hz. Nuh
zamanında yaşamış olan iyi huylu, cömert ve sâlih insanlardı. Bu insanlar
ölünce, onların heykelleri yapılmış ve zaman geçtikçe halk onlara tapmaya
başlamıştı. Bazı Araplar bunlardan başka, güneşe, aya, bazı taşlara, ağaçlara ve
hayvanlara tapıyorlardı. Bazı müşrikler ise, melekleri Allah'ın kızları olarak
görüyorlar ve onları Allah'a şirk koşuyorlardı. Aslında insanların Allah'tan
başka bir puta tapmasının asıl nedeni; kendi nefislerini ilâh edinmeleridir.
Bugünkü müşriklerle, Peygamberimiz zamanındaki müşrikler arasında temelde bir
fark yoktur. Müşriğin mantığı her devirde aynıdır. Bu mantık, Allah'ı yeryüzüne
karıştırmama, yeryüzünde ilâh olarak kendini tanımadır. İşte şirkin aslı budur.
Zamanımızda da insanlar her ne kadar kâinatı yaratanın, yağmuru yağdıranın,
öldüren ve diriltenin Allah olduğunu kabul etseler de, O'nun tasarruflarında
ortak tanıyorlar, dünya ile ilgili işlerde Allah'ın belirttiğinin aksine
hükümler koyuyorlar. Günümüzde şirkin aldığı en net görünüm budur.