Fecir

Muvahhid



 
Muvahhid; Tüm
Putları Her Şekilde Reddeden Mü'min

 

‘Vahdet' ve ‘Tevhid' kökünden gelen bu kelime,
birleyen, Tevhid inancını kabul eden, Allah'ı bir olarak kabul eden kişi
demektir. Kelime, bu şekilde Kur'an'da ve hadislerde geçmez. Özellikle Kelâm
ilminin (Allah'tan, O'nun sıfatlarından ve kaderden bahseden ilim) ortaya
çıkmasından sonra yaygınlaşmıştır. ‘Allah'ı birleme-Vahhadellahü' şeklinde
kullanılan tâbir, Allah'ı bir olarak kabul etmenin ifadesidir. "...Her kim
Allah'ı tevhid ederse (Tevhid kelimesini ve içeriğini kabul eder, muvahhid
olursa) malını ve canını korumuş olur. Hesabı Allah'a kalmıştır." (Müslim,
İman 31-38, hadis no: 21, 1/52-53)

Müslümanların en başta gelen görevi, ‘muvahhid'
olmaktır.  ‘Muvahhid' olanlar, Allah'ı bir olarak kabul ederler ve O'na hiç bir
şeyi ortak koşmazlar. Allah'a, O'na ait sıfatlarla ve Kur'an'da geçtiği gibi
inanırlar. O'na noksan sıfatları yakıştırnmazlar. Yalnızca O'na İbâdet ederler.
O'na olan İbâdetlerinde bir aracıya ihtiyacı duymazlar. Yalnızca O'na duâ
ederler, kimsenin yapamayacağı yardımları O'ndan beklerler. Bir darlığa
düştükleri zaman O'ndan yardım isterler. O'nun sevâbını umarlar, O'nun
cezasından korkarlar. Ölünce de O'na hesap vereceklerine inanırlar. O'ndan gelen
vahyi ve vahyin hükümlerine inanır ve hükümler doğrultusunda yaşamaya
çalışırlar.

Muvahhid, İslâm'a tam anlamıyla inanan ve bu
inancını yaşama çabasında olan insandır. İslâm'ın diğer adı ‘Tevhid Dini';
müslümanın diğer adı ise ‘muvahhid'dir. ‘Şirk'in karşıtı nasıl ‘Tevhid' ise,
‘müşrik'in karşıtı da ‘muvahhid'dir. Kur'an'da muvahhid kelimesinin yerine
‘hanîf' kelimesi geçmektedir. Hanîf kelimesi, anlamı ve ifade ettiği şey
açısından ‘muvahhid' kavramına benzemektedir. Haniflik aslında, bâtıl ve şer
tarafından hak ve hayır tarafına yönelmedir. Ki muvahhid, bunu yapan insandır
(3/Âl-i İmrân, 67; 30/Rûm, 30).

Kur'an ve O'nun tebliğcisi Peygamberimiz
(s.a.s.),  insanları şirkin her türlüsünden sakındırıyorlar. Şirk, Bir ve Tek
olan Allah'a ortak aramanın boş çabasıdır. İslâm, kendisinin dışındaki dinlere
‘şirk dinleri' diyor ve insanları bütün âlemlerin Rabbi olan Allah'a dâvet edip
onların ‘muvahhid'ler olmasını istiyor. Muvahhid'ler, yaratılıştaki ve evrendeki
tevhidi görüp, ‘Vâhid' olan Allah'ı Tevhid ederler. Tevhid Dini olan İslâm'a
gönül verirler. Muvahhidler, iman, tavır ve hayatlarıyla, ideal ve amaçlarıyla
şirk dinlerine uyanlardan ayrılırlar.

Muvahhidler, aydınlık bir dünyanın, adâlet üzere
yürüyecek olan bir sistemin, insana yakışacak bir hayatın özlemcisidirler ve
bunun için çalışırlar. Onlar her türlü bâtıl ve şer olan şeylerden yüz
çevirirler. Onlar hak için ve hakka göre yaşarlar. Hayırlı olan şeyleri tercih
ederler. Yaratılışlarındaki  temizliği korurlar. Kelime-i Tevhidi söylerek
fıtrata yerleştirilmiş olan Allah'ı bilme, anlama ve O'na kulluk etme gerçeği
ile buluşurlar. Onlar evrenin, ister istemez teslim olduğu İslâm dâvetini;
hayatlarını anlamlı, huzurlu ve bereketli kılmak için kabul etmişlerdir. Onların
gönüllerine Tevhid hayat verir, hayatların Tevhid şekillendirir. Onlar bütün
ölçülerini Tevhid inancından alırlar.



[1]

 

 





[1]
Hüseyin K. Ece, İslâm'ın Temel Kavramları, Beyan Y., s. 427-428