Fecir | Konular | Kitaplar

Allah'tan Başkasına İbâdetin Anlamı

Allah



Allah'tan
Başkasına İbâdetin Anlamı:



 

Allah'tan başkasına İbâdet; insan, cin, melek,
şeytan, atalar, liderler, hükümdarlar, bilginler, veliler, sâlih kişiler gibi
canlı ve cansız varlıkları ilâh ve rab kabul etmek, onlara Allah'a isyan
konusunda itaat etmek, boyun eğmek, duâ edip yalvarmak, kurban kesmek, kulluk
etmek, secde etmek, eğilip saygı göstermek, Allah yerine ma'bûd edinilen
kimselerin emir ve yasaklarına, helâl ve haramlarına, prensip ve sistemlerine
uymak anlamlarına gelir.

Allah'tan başkasına İbâdet etmek, Allah'ın
varlığını kabul etmemek anlamına gelmez.
Kur'an'ın indirildiği zaman Mekke müşrikleri Allah'ın varlığını, yaratıcı ve
rızık verici olduğunu kabul ediyorlar, ama bir tek ilâh olduğunu kabul
etmiyorlardı. Kendilerini Allah'a yaklaştırır ve şefaatçi olur ümidiyle ilâhlara
tapıyorlardı. Kur'an'da bu husus, şöyle bildirilmektedir: "...Allah'tan başka
evliyâ (dostlar) edinen kimseler, biz bunlara sırf bizi Allah'a yaklaştırsınlar
diye İbâdet ediyoruz (demektedirler)." (39/Zümer, 3) "Halbuki
insanı Allah'a yaklaştıran iman ve sâlih ameldir." (34/Sebe' 37) "Allah'ı
bırakıp kendilerine ne zarar ne de fayda vermeyen şeylere İbâdet ediyorlar ve:
'Bunlar, Allah katında bizim şefaatçilerimizdir' diyorlar..." (10/Yûnus, 18)



Demek ki Allah'a İbâdet edebilmek için Allah'ın
varlığını, yeri göğü yaratttığını, rızık verdiğini kabul etmek yeterli değildir.
Allah'ı bir tek ilâh olarak kabul etmek, O'ndan başka canlı ve cansız hiçbir
varlığa tapmamak ve tâğutu reddetmek demektir.