Fecir

Cinlere İbâdet



Cinlere İbâdet:



 

Cinler, Allah'ın kendisine ibâdet etmeleri için
dumansız saf ateşten yarattığı varlıklardır. (51/Zâriyât, 56; 55/Rahmân,
15) İnsanlar gibi ibâdet ve isyan edebilme yeteneğine sahiptirler. Bu sebeple
müslüman ve kâfir, sâlih ve fâsık olanları vardır. Zaten İblis de cinlerdendir.



Sebe' sûresinde cinlere ibâdetten söz
edilmiştir: "O gün, kâfirlerin hepsini mahşere toplar, sonra meleklere,
'Bunlar size mi ibâdet ediyorlardı?'  der."  (34/Sebe', 40) Bu soruya
melekler, "(Ey Rabbimiz!) Seni tenzih ederiz. Onlar değil; Sen bizim
velîmizsin. Hayır, onlar (bize değil) cinlere ibâdet ediyorlardı. Çoğu onlara 
iman  eden  kimselerdi."  (34/Sebe' 41) şeklinde cevap vermişlerdir. Cinlere
ibâdet, onlara sığınmak, korkulardan, mal ve canların kaybından onlara ilticâ
etmek ve onlardan yardım talep etmektir. Âyette geçtiği şekliyle cinlere iman
ise, muhafaza ve sığınma hususunda onların gücüne inanmaktır. (Dört Terim, 87).
"İnsanlardan bazı erkekler, cinlerden bazı erkeklere sığınırlardı, cinler de
onların azgınlıklarını artırırlardı." (72/Cin, 6) Bu âyet, insanların
cinlere ibâdetlerinin, onlara sığınmak olduğunu ortaya koymaktadır.

Yüce Allah, sadece kendisine ibâdet edilmesini
emretmiş, kendisinden başkalarına ibâdet edilmesini şiddetle menetmiştir. Ancak,
imtihan gereği olarak, insanları ve cinleri bu konuda zorlamamıştır. Bu sebeple
cin ve insanlardan, Allah'a ibâdet edenlerin yanında, O'nun dışındakilere ibâdet
edenler de vardır. Allah'tan başkalarına ibâdet; sadece putlara, heykellere,
ateşe, aya, güneşe, mezara tapmaktan ibaret değildir. Kur'an'ın hilâfına hareket
eden insanların buyruklarını isteyerek kabul edip bunları uygulamak da Allah'tan
başkalarına ibâdet etmektir. Allah'tan başkalarına ibâdet, şirk ve küfürdür.



[1]

 





[1] İsmail
Karagöz, Kur'an'da İbâdet Kavramı, Şule Y. s. 78