Fecir

Hinduizm



Hinduizm:



 

Geleneksel Hint dinsel inancına verilen genel
bir ad. Hindistan geleneğine âit bazı ortak karakteristik özellikleri
yansıtmakla birlikte Hinduizm, belirli bir inanç sistemi olmaktan ziyâde, birçok
dinsel geleneğe verilen ortak bir addır. Bu nedenle, Dinler Tarihçileri,
Hinduizmin başlı başına dinsel bir akım mı, yoksa Hint kültürel geleneğini mi
ifâde ettiği konusunda görüş ayrılıkları içerisindedirler. Hinduizm, dünyanın
çok eski ve en geniş kutsal literatürüne sahip olan bir gelenektir. MÖ 1300-800
yılları arasına âit olan Vedalar ve daha sonraki dönemlerde derlenen Brahmânâlar,
Upanişadlar, çeşitli destanlar ve kanun kitapları, Hinduizmin kutsal
literatürünü oluşturmaktadır. Hinduizmin karakteristik özellikleri arasında kast
sistemi, Karma doktrini, Samsara ve Avatara tasavvuru dikkati çeker. Tanrı
düşüncesi açısından Hinduizm, ateist gruplardan teistlere ve panteistlere,
monoteistlerden politeistlere kadar birçok akımı bünyesinde toplar. Ancak,
genellikle Hinduların politeist oldukları görülmektedir. Yüzlerce hatta binlerce
tanrısal varlığa inanılmakla birlikte, yaratıcı tanrı Brahma, koruyucu tanrı
Vişnu ve yıkıcı tanrı Şiva üçlüsü tanrılar panteonunun başını çekmektedir.



Tanrı düşüncesi konusundaki çeşitlilik,
ritüeller konusunda da görülmektedir. Hindular arasında dünyadan tamamıyla el
etek çeken ve mutlak inzivâyı yaşam biçimi edinen mistiklerden karma seks
âyinleri yapanlara, beslenme diyeti konusunda kendilerine sınırlama
getirenlerden bu konuda kendilerini tamamen serbest bırakanlara kadar birçok
farklı grubun varlığına rastlanır. Ancak genel olarak Hindular, tanrı timsâli
olan heykel ve sûretlere tapınır ve onlara hediyeler sunarlar; râhiplerin
yöneticiliğinde kurban törenleri düzenlerler, kutsal mekânlara hac seyahatleri
tertip ederler ve kutsal sularda vaftiz olurlar. Hinduların çok ayrıntılı ve
karmaşık zaman hesaplamaları da dikkat çekicidir.