Fecir

Şaman



Şaman (Kam):



 

Eski müşrik Türklerde, birtakım doğaüstü gücü
bulunduğuna, ruhlarla ilişki kurarak hastalıkları iyileştirdiğine inanılan, büyü
yapma, gelecekten haber verme gibi işler yapan din adamı. Büyücü râhip. Tunguzca
bir terim olan şaman kelimesine karşılık, birçok Türk boyu Kam terimini
kullanır. Şaman ya da Kam, vecd haline (ekstazi) ulaşarak ruhsal âlemle ilişki
kurmak sûretiyle insanların çeşitli sorunlarına cevap arayan, geleceğe ilişkin
yorumlarda bulunan, kötü ruhları kovan bir kişidir. Şamanlık babadan oğla geçen
tarzda sürdürülür. Altay Türkleri, Kamları Ak ve Kara şeklinde ikiye ayırırlar.
Ak Kamlar yüce gök tanrıya ve iyilik ruhlarına yönelik olarak faâliyet
gösterirken, Kara Kamlar yer altı âlemine ve yer altı tanrısı Erlik'e yönelik
faâliyet gösterirler. Kamlar, külahları, davulları ve cüppeleriyle giyim kuşam
yönünden diğer halktan ayrılırlar.