Fecir

Muskacıların Dayanağı



Muskacıların Dayanağı:

 
Her şeye bir
dayanak, bir gerekçe arayan insanoğlu, kendi görüşünü kuvvetlendirmek için bazen
kutsal değerleri bile istismar edebilmiştir. Nitekim muskacılardan bazıları İsrâ
sûresindeki Kur'an'ın şifâ olduğunu belirten âyeti, muska yazmaya delil olarak
göstermişlerdir. Oysa zikredilen âyette muska yazma için hiçbir işaret yoktur.
Bu âyette Allah şöyle buyurmuştur:
"Biz
Kur'an'dan mü'minlere rahmet ve şifâ olan şeyler indiriyoruz. O, zâlimlerin ise
sadece husrânını/kaybını arttırır." (İsrâ: 17/82).

Kur'an, ruhları
terbiye ederek mü'minleri psikolojik problemlerden ve rûhî hastalıklardan korur.
Mü'minler, o sâyede bâtıl akîdelerden, kötü huylardan kurtularak mânevî
sıhhatlerini temin edebilirler. Yine, Fâtiha gibi sûreleri hüsnüniyetle okumak
da bazı bedenî hastalıklar için bir şifâ vesilesi olabilir. Kur'an, beşeriyete
yücelme sebeplerini, takip edilecek kurtuluş yolunu göstermiş, onları maddî ve
mânevî helâka sebep olacak şeyleri yasaklamış, kendilerine dünya ve âhirette
huzura götürecek şeyleri emretmiş rahmet kitabıdır. Fakat Kur'an, zâlim için,
Kur'an'ı inkâr eden, onun hükümlerine karşı gelen kimseler için ise, zarardan
başka bir şey arttırmaz. Çünkü bu kimseler Kur'an'ın beyanlarına karşı
düşmanlıkta, hürmetsizlikte bulunur, her türlü ahlâksızlığı yaparak, kendileri
için mânevî felâketleri çağırırlar. Elbette, tedâviye muhtaç olan insan,
kendisine verilen en faydalı bir ilacı terkeder de midesini zehirli şeylerle
doldurursa kendi hayatına kasdetmiş, kendisini helâka mâruz bırakmış olur.
Kur'an hükümlerinin, yanlış yolda olanlara ve kötü huy sahiplerine gerçeği görme
ve doğruyu bulma yolunda şifâ ve rahmet olduğunu, ama kötü niyetli zâlimler için
ise, bir helâk sebebi olabileceğini anlıyoruz. Ancak, âyette ne sûretle olursa
olsun, muska yazılacağına dair hiçbir işâret yoktur.
Kur'ân-ı Kerim,
muska yazmak, büyü yapmak, fal bakmak için değil; "insanlara yol gösterici,
doğrunun ve doğruyu eğriden ayırmanın açık delilleri olarak" (Bakara: 2/184)
gönderilmiştir. Allah'ın Kitabının âyetlerini rastgele yerlere yazarak
çöplüklere gitmesine sebep olmak veya beşerî çıkarlar için istismar etmek,
İslâm'a ve İlâhî Kitaba ihânettir. Bu işi yapanlara fırsat vermek gaflettir,
hıyânettir. Hatta mü'minlerin itikadını zedelemeye hizmettir. En üzücü tarafı
ise bunu yapanların kendilerini "hoca" olarak lanse etmeleridir. Oysa İslâm'da
"hoca" dinin hükümlerini bilen, ilmiyle amel eden, Allah'tan korkan, Allah'ın
âyetlerini az bir dünya metâına satmayan örnek ve önder bir şahsiyettir.
İslâm'ın yasak kıldığı işleri yapan ve bu tür davranışlara cevaz veren insan,
hoca olamaz. Böyleleri ancak fâsık ve münâfık olur; bunlara dense dense cinci,
üfürükçü, din tüccarı, hurâfe pazarlamacısı muskacı denilir.

[1]

 

 



[1]
Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.