Fecir

O Gün Dostlar



O Gün Dostlar, Düşman Kesilecek:
 
"Allah'a saygı duyup
kötülükten sakınanlar (müttakîler) müstesnâ olmak üzere, (dünyada iken
kötülükte) dost olanlar, o gün birbirlerine düşman kesilirler." (43/Zuhruf,
67)
Kâfirleri dost kabul etmemek,
onlarla devamlı kavgalı ve savaş şartları içinde yaşamak değildir. Mü'minler,
kâfirlere karşı güzel davranış, adâlet ve ihsan ile hareket etmekten men
edilemezler. Çünkü kâfirleri velî edinmemek başka; onlara karşı hüsnü muâmele,
adâlet ve ihsan ile hareket etmek daha başka bir şeydir. Haklara riâyet, verilen
sözde durmak, ciddiyet, merhamet ve imanın gereği olan her çeşit güzel huylar
müslümanın şiarıdır. Fakat mü'minin her şeyden önce din ve imanında samimi
olması gerekir. Allah'tan başkasına nefsini teslim etmeyecek olan mü'minin,
kendisini herhangi bir sebepten dolayı kâfirlerin dostluğuna kaptırması, imanına
ve ciddiyetine aykırıdır. Dünyevî hususlarda kâfirlerle zâhiren güzel davranış
ve insanî ilişkilerde bulunmak haram değildir. Ama onlara meyletme, günahta
yardım etme ve onlara arka çıkma mânâsında kâfirleri velî/dost edinmek, meselâ
akrabalık sebebiyle bu tür yakınlık, küfrü icap ettirmese bile, haram kabul
edilmiştir. Çünkü bu anlamda kâfir kimseyi sevmek, bazen mü'mini onun yolunu
güzel görmeye ve dinine râzı olmaya cezbedebilir. Bu da onu İslâm'dan çıkarır. 

"Mü'minler mü'minleri
bırakıp da kâfirleri velî/dost edinmesinler..." (3/Âl-i İmrân, 28)
hitâbından maksat, onlarla her türlü dünyevî ilişkileri kesip devamlı düşmanca
davranmak değil; onların hükümranlıklarını ve yönetim şekillerini desteklemek,
müslümanların sırlarını onlara ifşâ  ve müslümanların aleyhine onlarla ittifak
edecek şekilde gönül dostu olmak ve onların inançlarını benimsemekle olur.
Mü'minlerle kâfirler arasındaki
velâyet ilişkisini durum ve şartlara göre mubah, haram ve küfür olmak üzere üç
kategoride ele almak mümkündür: