Fecir | Konular | Kitaplar

2- Mûcize Anlamında

2



2- Mûcize
Anlamında:

 

Kur'an, peygamberlerin Allah (cc)
tarafından gönderilmiş elçiler olduklarını isbat etmek için gösterdikleri
olağanüstü olaylara da ‘âyet' demektedir. İnsanlar, peygamber olduğunu iddia
eden kimselerden bilinen tabiat olaylarını aşan ve ancak ilâhí kuvvet tarafından
yapılabilecek alametler (isbatlar) istemişlerdir. Peygamberlerin gösterdiği
bütün mucize'ler âyet adıyla anılmaktadır. Çünkü mucizeler, peygamberlerin kendi
işi değil, Allah'ın gücünün göstergeleridir. Hz. İsa (as)'nın çamurdan kuş
yapması, körün gözünü açması, alaca hastalığını iyi etmesi, ölüyü diriltmesi,
saklanılan şeylerin yerini haber vermesi birer âyettir (mucizedir).[1]
Hz. İsa (as)'ya gökten sofra indirilmesi[2],
Semud kavmine deve verilmesi[3],
Hz. İsa (as)'nın babasız dünyaya gelmesi[4],
Hz. Musa (as)'nın elinin Ay gibi parlaması[5]
hep birer âyettir.     

Peygamberlerin çabalarına ve gösterdikleri
mucizelere rağmen azgınlığa ve zulümlerine devam edenler, dünyada iken bir takım
cezalara çarptırıldılar. Arkadan gelenler ibret alsın diye onlardan bazı âyetler
(alamet ve izler) bırakılmıştır. "Kendilerinden önceki kuşaklardan nicelerini
yıkıma uğratmamız, onları hidayete yöneltmedi mi? (Oysa bugün kendileri) onların
kaldıkları yerlerde (tarihí kalıntılar üzerinde) gezip durmaktadırlar. Şüphesiz
bunda sağduyu sahipleri için âyet'ler vardır." (Tâhâ: 20/128)
Allah'ın peygamberleri eliyle
gösterdiği âyetler/mûcizeler için şu âyetlere de bakılabilir: Bakara: 2/211,
248; En'âm: 6/35; A'râf: 7/73; Yûnus: 10/92; Hûd: 11/64; Tâhâ: 20/22: Enbiyâ:
21/5; Şuarâ: 26/154.



[6]

 



[1]
Âli İmran:
3/49.



[2]
Maide: 5/114.



[3]
İsra: 17/59.



[4]
Meryem: 19/21.



[5]
Tâhâ: 20/22.




[6]
Ayrıca bak.
Hûd: 11/103; Hıcr: 15/74; Kasas: 28/36; Ankebût: 29/15. vd;
Hüseyin K. Ece, İslam'ın Temel Kavramları,
Beyan Yayınları: 52.
Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.