Fecir

Geçmiş Toplumlarda Büyü



Geçmiş Toplumlarda Büyü:

 

Büyü, muhtelif kavimlerde mevcuttu.
Keldânîler'de, Keldânî büyüsü, her yere dağılmış olan perilerin tabiat
hadiselerini vücuda getirdikleri itikadına dayanıyordu. Bazı yaratıklar şeytanî
bir kuvvetle mücehhez idiler. Bununla beraber, bu kuvvet erkekten ziyade kadında
bulunuyordu. Cadılar ve şeytanlar insanların bedenine girmek gücüne sahip
idiler.

Mısır'da, Musa (a.s.)'dan evvel Mısırlılar,
kanunen caiz olan bir büyü kabul ediyorlardı. Bununla beraber kanunen yasak olan
büyünün her türlü icra usullerini daha az bilmez değillerdi. Sihirbazların
hayata ve ölüme tasarruf ettiklerine, iyi veya kötü cinleri yardım için çağırma
gücüne sahip olduklarına ve tabiat kuvvetlerini diledikleri gibi
kullanabileceklerine inanıyorlardı.

Uzak Şark'ta büyüye gelince: Çinliler büyünün
her türlüsüne karşı derin bir alâka besliyorlardı. Konfüçyüs'ten önceki
dönemlerde Wu denilen bir tür cadı, devletin sosyal yapısında resmi bir mevki
sahibi idi. Büyü usulleri arasında geleceği bilerek geleceğe ait hususları
söylemeye, cinleri uzaklaştırmaya çalışıyorlardı.

Yunan-Roma büyücülüğü de şöyle idi: Görünmez
kuvvetleri beşerin iradesine mahkûm kılmak sanatı, Yunan-Roma medeniyetinde
Şark'ta olduğundan daha az rağbet bulmuş değildi. Yunan sihirbazları daha çok
kendilerine hizmet edebilecekleri ümidiyle yabancı ilâhlara müracaat
ediyorlardı. Tesalya kıtası gizli sanatlara mensup en meşhur adamları
yetiştirmekle meşhurdu. Büyü, imparator Ogüstüs zamanında, büyük bir ehemmiyet
kazanmıştı.

[1]

 





[1] Şâmil
İslam Ansiklopedisi: 1/260.