Fecir

Şimdiki Türklerde



Şimdiki
Türklerde:

 

Hâlen Türkiye'nin çeşitli yörelerinde
değişik uygulamalar içinde büyü geleneği varlığını sürdürmektedir. Hunlar'dan
günümüz Türk toplumlarına  kadar uzun  bir gelişme çizgisi takip eden büyü,
bugün Türkiye'de genellikle kötü niyetle yapılmaktadır. Karı koca veya başka
kişilerin arasını açmak, insanın bazı kabiliyetlerini, dilini, bahtını, cinsî
gücünü, idrarını bağlamak, sakatlamak, uyutmamak, malına, canına, hayvanına
zarar vermek, kız kaçırmak, kız veya erkeklerin bahtını bağlamak, kadının
gönlünü çalmak gibi kötü niyetli kara büyü yanında; kişinin kendisini, âilesini,
mal mülkünü koruma gâyesine yönelik ak büyü örnekleri de görülmektedir. Taklit
ve temas büyüsü örnekleri de vardır. İçinde tılsımlı yazılar, şekiller, âyetler,
duâlar bulunan muskalar, muhabbet ve şifâ maksadıyla, düşmanlık, cin, hasım ve
benzerinden korunmak için muskacılara yazdırılır. Karı-koca, baba-oğul,
gelin-kaynana, iki kardeş vb. arasını açmak için yazdırılan muskaların birçok
çeşidi vardır. Büyü türlerine ve çeşitli yörelere göre değişen büyü
maddelerinden en çok kullanılanları, başta muska olmak üzere saç, elbise parçası,
tırnak, sabun, iğne, resim, ip, tesbih, çakı, kilit, düğme, at nalı, kazık,
demirci örsü, kurşun, demir, bakır vb. maden parçası, toprak, yumurta, koyun
işkembesi, horoz kanı, sıpa dili, bal mumudur. Bu tür büyülenmiş nesnelerin
saklanıldığı veya konulduğu yerler arasında boyun, koltuk altı, cep, yatak veya
yastık altı, kapı eşiği, ocak arkası, merdiven dibi, kör kuyu, mezar gibi yerler
sayılabilir.[1]  




 





[1]
H. Tanyu, TDV. İslâm Ans.
6/503-505.