Fecir | Konular | Kitaplar

Yahûdilerin Gazaba Uğrama Nedenleri

Yahûdilerin Gazaba Uğrama Nedenleri

Yahûdilerin Gazaba
Uğrama Nedenleri

Yahudiler; Allah'a karşı
nankör olurlar. Kendilerini yaratan, varlıklarını devam ettiren, rızıklarını
veren, durumlarını gözeten ve kendilerine nimetler bahşeden, sıkıntılarını sona
erdiren, Fir'avn'ın zulmünden kurtaran... olmasına rağmen, Allah'ı bırakıp,
başkalarına yönelir, başkalarının belirlediği hayat tarzlarına göre yaşamayı
tercih eder, ilâhî hükümleri dikkate almazlar (2/Bakara, 61; 7/A'râf, 160-162).

Allah'a verdikleri söze sadık
kalmazlar. İlâhî hükümlere göre yaşayıp, sadece Allah'a kul olma ve böylelikle
yalnızca O'na ibadet etme sözlerini yerine getirmezler (2/Bakara, 246; 5/Mâide,
12-13; 7/A'râf, 165). Allah'a kul olmanın gereklerinden olan iyiliği emredip,
kötülüğe engel olma görevini terkederler (5/Mâide, 79). Allah'a itaat konusunda
hainlik yaparlar. Allah'a itaatı terkederler (5/Mâide, 13, 32). Dost olunması
yasaklanan kafirlerle dostluk kurarlar (5/Mâide, 80-81). İmandan yüz çevirirler
(2/Bakara, 63-64, 74; 7/A'râf, 148; 45/Câsiye, 16-17). Peygamber'e âsi olup
başka rehberler edinirler (Mâide, 20-26; 7/A'râf, 138-140). Puta taparlar
(2/Bakara, 51-52, 92-93; 7/A'râf, 148-152, 155-156; 20/Tâhâ, 83-97).
Peygamberleri yalanlarlar veya öldürürler (5/Mâide, 70-71; 17/İsrâ, 4). Allah'ın
emirlerine karşı kayıtsız kalıp, ilâhî emirlere uymamak için kaytarmanın
yollarını ararlar (2/Bakara, 67-73). Fâiz yerler (4/Nisâ, 161). Fesat
çıkarırlar 5/Mâide, 64). Allah'ın kendilerine verdiği nimetler üzerinde hak
sahibi olanların haklarını vermeyerek cimrilik yaparlar: Yoksulu, düşkünü,
öksüzü, yetimi, güçsüzü, sakatı... korumazlar (4/Nisâ, 539.
Dünyayı asıl kabul edip,
ahireti dikkate almazlar. Sadece maddeyi ölçü alarak ahireti hesaba katmadıkları
için de sorumsuz bir hayat tarzını benimserler (2/Bakara, 96). İnsanların
mallarını haksız şekilde gasbederler, ticari dalaverelerle ve diğer bazı
usullerle halkı sömürürler (3/Âl-i İmrân, 75; 4/Nisâ, 161; 9/Tevbe, 34).
Dinlerine karşı lâkayt davranır, dinin ciddiyetini dikkate almazlar (4/Nisâ,
137). Allah hakkında yanlış ve kötü zanlarda bulunurlar (3/Âl-i İmran, 181; 5/Mâide,
64). Bütün olumsuz özelliklerine rağmen; kendilerini Allah'ın seçkin kulları
olarak niteler, cennetlik olduklarına inanırlar (2/Bakara, 94, 111-112; 4/Nisâ,
49-50; 5/Mâide, 18; 62/Cuma, 6-8). Peygamberden inanmayacakları ve
yapmayacakları şeyleri isterler (4/Nisâ, 153). Bazı meleklere düşman olurlar
(2/Bakara, 97). Din adamlarını, kendisine itaat edilmesi zorunlu kişi (rab)
edinirler (9/Tevbe, 31). Allah'a olan ahitlerine veya insanlarla olan
antlaşmala-rına uymazlar (8/Enfal, 56-57). Allah'ın seçkin kullarından birisi
olan Hz. Meryem'e iftira atarlar (4/Nisâ, 156-157; 19/Meryem, 27-34).
Kendilerine sırat-ı müstakimi gösteren kitaplarını tahrif eder, yanlış
gidişlerini meşru gösterecek şeyler yaparlar (2/Bakara, 75-79, 95, 174; 3/Âl-i
İmran, 78, 93; 4/Nisâ, 46; 5/Mâide, 13, 41-43).