Fecir

Yeni Sayfa 1




"İbrâhim /
İçimdeki Putları Devir / Elindeki Baltayla / Kırılan Putların Yerine /
Yenilerini Koyan Kim?"
 
"Andolsun biz İbrâhim'e daha
önce rüşdünü vermiştik. Biz onu iyi tanırdık. O, babasına ve kavmine: ‘Şu
karşısına geçip tapmakta olduğunuz heykeller de ne oluyor?' demişti. Dediler ki:
‘Biz babalarımızı bunlara tapar kimseler bulduk.' ‘Doğrusu, siz de, babalarınız
da açık bir sapıklık içindesiniz' dedi. Dediler ki: ‘Bize gerçeği mi getirdin,
yoksa sen oyunbazlardan biri misin?' ‘Hayır' dedi; ‘sizin Rabbiniz, yarattığı
göklerin ve yerin de Rabbidir ve ben buna şâhitlik edenlerdenim. Allah'a yemin
ederim ki, siz ayrılıp gittikten sonra putlarınıza bir oyun oynayacağım!'
Sonunda İbrâhim onları paramparça etti. Yalnız onların büyüğünü bıraktı; belki
ona müracaat ederler diye. ‘Bunu tanrılarımıza kim yaptı? Muhakkak o,
zâlimlerden biridir' dediler. (Bir kısmı:) ‘Bunları diline dolayan bir genç
duyduk; kendisine İbrâhim denilirmiş' dediler. O halde, dediler, ‘onu hemen
insanların gözü önüne getirin. Belki şâhitlik ederler.' ‘Bunu ilâhlarımıza sen
mi yaptın ey İbrâhim?' dediler. ‘Belki de bu işi şu büyükleri yapmıştır.  Haydi
onlara sorun; eğer konuşuyorlarsa!' dedi. Bunun üzerine, kendi vicdanlarına
dönüp (kendi kendilerine) ‘zâlimler sizlersiniz, sizler!' dediler. Sonra tekrar
eski inanç ve tartışmalarına döndüler: ‘Sen bunların konuşmadığını pek âlâ
biliyorsun' dediler. İbrâhim: ‘Öyleyse' dedi, ‘Allah'ı bırakıp da, size hiçbir
fayda ve zarar vermeyen bir şeye hâlâ tapacak mısınız? Yuh olsun size ve Allah'ı
bırakıp tapmakta olduğunuz şeylere! Siz akıllanmaz mısınız?' (Bir kısmı:) ‘Eğer
iş yapacaksanız, yakın onu da tanrılarınıza yardım edin!' dediler. ‘Ey ateş!
İbrâhim için serinlik ve esenlik ol!' dedik. Böylece ona bir tuzak kurmak
istediler; fakat Biz onları, daha çok hüsrana uğrayanlar durumuna soktuk. Biz,
onu ve Lût'u kurtararak, içinde cümle âleme bereketler verdiğimiz ülkeye
ulaştırdık." (21/Enbiyâ, 51-71)
Hz. İbrâhim'in putçularla
mücâdelesi ve putları devirmesi Sâffât sûresinde de şu şekilde anlatılır:
"Şüphesiz İbrâhim de onun
(Nuh'un) milletinden idi. Çünkü Rabbine kalb-i selîm ile geldi. Hani o, babasına
ve kavmine: ‘Siz kime kulluk ediyorsunuz?' demişti. ‘Allah'tan başka birtakım
uydurma ilâhlar mı istiyorsunuz? O halde, âlemlerin Rabbi hakkındaki görüşünüz
nedir?' (Hz. İbrâhim'in kavmi, yıldızlara bakar, onlarla kâhinlik yaparlardı.
Bir bayram günü İbrâhim'e kendileriyle beraber bayram yerine gelmesini
söylediler.) Bunun üzerine İbrâhim yıldızlara şöyle bir baktı. ‘Ben hastayım'
dedi. Ona arkalarını dönüp gittiler. Yavaşça (kavmin) putlarının yanına vardı.
(Oraya konmuş çelenkleri, yemekleri görünce:) ‘Yemiyor musunuz? Neden
konuşmuyorsunuz?' dedi. Bunun üzerine, yanlarına gelip sağ eliyle vurdu (kırıp
geçirdi). (Putperestler) koşarak İbrâhim'e geldiler. (Neden putları kırdığını
sordular.) İbrâhim: ‘Yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?! Oysa ki sizi ve
yapmakta olduklarınızı Allah yarattı' dedi. ‘Onun için bir bina yapın ve derhal
onu ateşe atın!' dediler. Böylece ona bir tuzak kurmayı istediler. Fakat biz
onları alçaklardan kıldık." (37/Sâffât, 83-98)