Fecir

ŞÛRÂ



ŞÛRÂ (İSTİŞÂRE/DANIŞMA)

 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ
الرَّحِيمِ

 

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ
اللهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ
حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ

 

وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ
وَشَاوِرْهُمْ فِى اْلاَمْرِ فَاِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ اِنَّ اللهَ
يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ

 
 "Allah'tan
bir rahmet ile onlara yumuşak davrandın. Şâyet kaba, katı yürekli olsaydın, hiç
şüphesiz, etrafından dağılıp giderlerdi. Şu halde onları affet; bağışlanmaları
için duâ et; (umuma ait) işlerde onlarla istişâre et, onlara danış.
Artık kararını verdiğin zaman da Allah'a tevekkül et, O'na dayanıp güven. Çünkü
Allah, tevekkül edenleri kendisine sığınanları sever."
(3/Âl-i İmrân,
159)