Fecir

Mekân Temizliği



Mekân Temizliği:

 

Mekân temizliği deyince, her müslümanın iyi bildiği bir husus, namaz kılınan
yerin maddi yönden de temiz olması gereğidir. Herhangi bir maddî necasetle
kirlenmiş bulunan yerde namaz kılınmadığı gibi, umumiyet itibariyle pis olan
yerlerde Allah'ın zikri de yasaklanmıştır. Hadislerde "mezbele,  hamam, mezbaha,
makbere, deve ağılı" hususen belirtilir, buralarda ibadet yapılamaz.
Ev
temizliğinde ısrar eden Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), necis olduğu
beyan edilen köpeğin, bekletilmiş idrarın bulunduğu eve rahmet meleklerinin
girmeyeceğini belirterek, bu çeşit mekân ve havayı kirletici şeylerden evin
korunmasını emretmiş oluyor. Cemaate gelenin, sarmısak, soğan gibi başkalarını
rahatsız edici  kerih kokulardan da kaçınmasını emreden Hz. Peygamber bu vesile
ile, insanları rahatsız eden her şeyin, melekleri de rahatsız ettiğini belirtir.
Şu
halde mü'min, insanları rahatsız eden her çeşit durumlardan kaçınarak,
çevresinde bunlara imkân vermemesi gerekmektedir. Herkese açık olan yerlerin her
yönden temizliği ayrı bir önem taşır. Bu sebeple Resûlullah (aleyhissalâtu
vesselâm), uzak kabilelere bile yolladığı tamimlerle "mescidlerin temiz
tutulmasını" tenbih eder. Mescid-i Nebevî'nin temizliğinde hassasiyet
gösteren Ümmü Mihcen'e gösterilen hususi alaka bu vesile ile kayda değer: Ümmü
Mihcen öldüğü zaman, kendisine haber  verilmeden defnedilmiş olduğunu duyunca,
duruma üzülür ve telâfi için, cemaati toplayarak yeniden "cenaze namazı"
kıldırır.