Fecir

6




6) Âmâ Hadîsi

 

Âmâ hadîsi de bu
türdedir. Bir âmâ Allah Resûlü'ne gelerek: «Gözlerimi açması için Allah'a dua
et,» deyince Allah Resûlü «Dilersen dua edeyim, dilersen bu duruma sabret.
Ancak sabır senin için daha hayırlıdır,» diye karşılık verir.[1]
Âmâ, «Dua et,» diyerek isteğini yineler. Bunun üzerine Allah Resûlü ona güzel
bir şekilde abdest alarak iki rekât namaz kılmasını ve şöyle dua etmesini
emreder. «Allah'ım! Rahmet peygamberi olan Peygamberin Muhammed'le sallallahu
aleyhi ve sellem sana yöneliyor, senden istekte bulunuyorum. Ey Muhammed! Şu
ihtiyacımın giderilmesi için seninle Rabbime yöneldim. Allah'ım! Peygamberini
bana şefaatçi kıl.» Adam denileni yaptı ve gözleri açıldı.[2]

Hadîsin anlamı
açıktır. Âmâ, Allah Resûlünden sallallahu aleyhi ve sellem kendisi için
dua etmesini istemiştir. Aynı zamanda Resûlü'nün duasını kabul etmesi için
Allah'a da dua ederek «Allah'ım! Peygamberini bana şefaatçi kıl» demiştir.

Anlaşılacağı üzere
âmânın tevessülü, Allah Resülü'nün ne makamı, ne de zatı ile olmuş değildir.
Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem ona bu şekilde öğretmeyip
yukarıdaki duayı öğretmiş ayrıca kendisi de onun için duada bulunmuştur.

Birinin makamıyla
tevessülde bulunanlara, hadîste delil olabilecek bir durum söz konusu değildir.
Hadîs, bilakis meşru tevessüle delildir. Zira sâlih kimsenin duası söz
konusudur. Cahil kimseler, Allah Resûlü'nün sallallahu aleyhi ve sellem
hadîste geçen şu sözünü görmezden gelmektedirler.

«Dilersen senin
için dua ederim» Ayrıca âmânın «dua et» sözü de dikkatlerinden kaçmış
görünmektedir.

 




[1]
Bu karşılıkta şu kudsî hadîse işaret vardır: «İki sevgili uzvunu (gözlerini)
alarak sınadığım kulum güzel bir şekilde sabrederse bunun karşılığı
cennettir.» Buhârî.




[2]
Tirmizî, Sahih; Ahmed, Sahih.