Fecir

el




el-
Mevlâ:

 
Kelime anlamı
olarak velî demek olan bu vasıf, Allah hakkında da, genellikle "velî" ile aynı
mânâda sayılmıştır. Ancak, mânâ yönüyle değilse de, Kur'an'ın kullanışında, bu
ikisi arasında şöyle bir fark gözetildiğini müşâhede ediyoruz: Velî vasfı,
karşılıklı olarak hem Allah'ı, hem de kulu nitelemektedir. Birinci şık fazla,
ikinci şık nâdirdir. Meselâ, 10/Yûnus, 62'de "evliyâullah -Allah'ın
velîleri-" tâbiri geçmektedir. Taberî'ye göre bu; "Allah'ın, yani O'nun
dininin yardımcıları olan iman ve takvâ erbâbıdır." Yani, "velî" bazen kullar
için de kullanılmıştır. Fakat "Mevlâ", yalnız Allah'ı tavsif etmektedir.
"Allah, Mevlânızdır" (3/Âl-i İmrân, 150) diye vârid olduğu halde; kul
hakkında "Allah'ın mevlâsı" tâbiri hiç kullanılmamıştır. Mevlâ, Rab diye de
tefsir olunur. Mevlâ, kendisinden yardım umulandır; zira O mâliktir, memlûkün,
mâlikinden başka sığınacağı kimsesi yoktur."