Fecir

Gavs




Gavs:

 
Sığınma, ilticâ
etme demektir. Tasavvufta; kendisine sığınıldığı zaman kutba "gavs" denir
(Kâşânî, Ta'rîfât). Sûfîler darda ve sıkışık durumda kaldıkları zaman: "Yetiş yâ
Gavs!", "Meded yâ Gavs!", "İmdâd yâ pîr!" diye feryad eder ve kutbun mânevî
himâyesine ilticâ ederler. "Gavs-ı a'zam": En ulu gavs, buna "kutb-ı ekber" de
denir. Hz. Peygamber'in bâtınından ibârettir. Velîliğin en yüce mertebesi budur.
Abdülkadir Geylânî'ye özellikle Gavs-ı a'zam denir. (s. 201)