Fecir

Mürid




Mürid:

 
İrâde ve talep
eden, ehl-i irâde, isteyen, arzu eden. Tasavvufta; a) İrâdesi olmayan,
irâdesinden soyutlanan, irâdesini kullanmayan. b) Kendisine semânın kapısı
açılan ve isimle Hakk'a erenler arasına katılıp ona eren. c) Tarîkate giren ve
şeyhe bağlanan, derviş, bende; efendisi olan şeyhin kulu. Cenâze, onu yıkayan
kişinin önünde nasıl irâdesiz ise, mürid de şeyhinin önünde o şekilde
irâdesizdir. Bir kör, kendisini yeden kişiyi uçurumun kenarında nasıl takip
ederse, mürid de her hususta şeyhini öyle takip eder. Mürid kendi şahsî
irâdesini şeyhinin irâdesinde yok etmiştir (Fenâ fi'ş-şeyh); onun için
irâdesizdir. d) Şeyhinin emir ve irâdesini yerine getiren bir âlettir. e)
Kendisi için Hakk'ın irâde ettiğinden başka bir şey irâde etmeyen, Hakk'ın
irâdesi önünde ve karşısında kendi irâdesini hiçe sayan. (s. 388)