Fecir

Pîr




Pîr:

 
Yaşlı kişi,
ihtiyar. Tasavvufta; şeyh, mürşid. Pîr-i tarîkat: Tarîkatın ilk kurucusu,
sâhib-i tarîkat. "Pîr aşkına", "pîr hakkı için", "pîrim hakkı için" deyimleri,
yemin olarak kullanılır. Bir işe teşebbüs edildiği zaman: "Yâ Allah yâ pîr"
denir. Tekkelerde ve türbelerde tarîkat kurucusu şeyhin ismi "yâ Hazret-i Pîr"
diye başlar. Pîr-i hâcât: İhtiyaçları karşılayan şeyh. (s. 420-422