Fecir

İnfak



İnfak, Zekât ve Her Türlü Cömertlik,
Ferdi/Kişiyi Maddeperestlikten Korur; Kalpteki Dünya Sevgisine Karşı Bir İlâç
Olur:

 

Mal, mülk ve para insanlarca sevilen bir varlık
olduğu kadar, aynı zamanda bir imtihan sebebidir. Başta zekât olmak üzere tüm
bağışlar, yani cömertlik, bu sevginin aşırılığını kırar, maddenin endâd/put
edinilip Allah sevgisini gölgelemesine giden yolları tıkar. Kişiyi mala, paraya
esirlikten, paraya kul olmaktan  muhâfaza eder. Mal sevgisi, insanın kalbini
kaplayınca onu, Allah'ı gereği gibi sevmekten ve öldükten sonrası için
hazırlanmaktan gâfil kılar. Bu sebeple İlâhî hikmet, mal sahiplerine, mala çok
meyledip bütün varlığı ile ona yönelerek tapmalarını önlemek ve insanın gerçek
mutluluğunun, mal biriktirmekte olmayıp onu Allah yolunda, dolayısıyla toplum
yararına harcamakta olduğunu zekât emriyle hatırlatır, infaka teşvikle bu
olgunluğu zirveye çıkartmaya çalışır.

Zekât ve infak gibi Allah yolunda ve O'nun için
cömertlik, insanı özgürlüğe kavuşturur; mala bağlanmak, ona boyun eğerek esir
olmak ve paraya tapmak zilletinden kurtarıp serbestliğe eriştirir.
Zira İslâm dini, müslümanı her türlü esirlikten uzakta tutarak yalnız Allah'a
tapmaya, mânevî ve insanî değerlere bağlı kalmaya iter; onun Allah'tan başka 
hiç  bir  varlığa  boyun  eğmeden  hür  bir  hayat  geçirmesini  ve  kâinatta 
bulunan  bütün varlıkların efendisi olmasını emreder. Allah'tan başkasına
tapmayı sonuçlandıran paraya tapmak gibi öldürücü zehirden Peygamberimiz şöyle
sakındırır: "Altın ile gümüşe (paraya) tapanlarla kadifeye (lüks yaşayışa)
tapanlar helâk olmuştur." (Buhârî, Kitabü'l-Cihad; İbn Mâce, K. Zühd) Burada
kadifeden maksat, giyim-kuşam ve evlerin tefrişindeki/döşemesindeki aşırılığın
yanlışlı-ğıdır.